Izby rolnicze z Polski, Litwy, Czech, Słowacji i Łotwy 13 grudnia 2018 roku protestowały w Brukseli domagając się aby wsparcie dla II filaru (Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich) pozostało co najmniej na poziomie lat 2014-2020 oraz ustanowienia jednolitego pułapu dla wszystkich form wsparcia rolnictwa, które państwa członkowskie finansują wyłącznie z budżetu państwa, a także jednolitego pułapu współfinansowania z budżetu państwa w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich.
Domagali się także od instytucji UE radykalnego uproszczenia mechanizmów wsparcia i zmniejszenia obciążeń administracyjnych zarówno dla administracji, jak i wnioskodawców/beneficjentów oraz stworzenia specjalnych mechanizmów finansowych i organizacyjnych, aby zachęcić i ułatwić młodym rolnikom podejmowanie działalności, jak również środków dla nowych podmiotów w sektorze rolnym, które nie są już objęte definicją „młodego rolnika”.
Ponadto izby postulowały, aby płatności bezpośrednie, które rolnicy z reprezentowanych przez nie krajów otrzymają w okresie programowania 2021-2027 były co najmniej równe średniej płatności bezpośrednich w UE.
Stanowisko z postulatami skierowane do instytucji unijnych podpisali: Arünas Svitojus, Prezes Izby Rolniczej Republiki Litewskiej, Wiktor Szmulewicz, Prezes Krajowej Rady Izb Rolniczych, Edgars Treibergs, Przewodniczący Rady Współpracy Łotewskiej Organizacji Rolnej, Zdeněk Jandejsek, Prezes Czeskiej Izby Rolniczej oraz Emil Macho, Prezes Słowackiej Izby Rolno-Spożywczej.
Źródło: KRIR
