Na plantacjach grochu, bobiku czy łubinu można zauważyć niewielkie, szaro-brązowe chrząszcze – to oprzędziki. Szkodniki pojawiają się wiosną i jako pierwsze atakują uprawy roślin bobowatych. Największe szkody w roślinach wyrządzają od wschodów do fazy 6 liści.
Dotychczasowa aura pogodowa (sucha i ciepła) stwarzała dogodne warunki do żerowania tych oprzędzików. Postać dorosła chrząszcza osiąga ok. 5-9 mm. Mają krótki, gruby ryjek, a na ich pokrywach widoczne są podłużne, jasno-ciemnie pasy. Zimują w formie dorosłej, a po wyjściu z kryjówek składają jaja, z których następnie wychodzą larwy.
Niebezpieczna jest zarówno forma larwalna, jak i postać dorosła oprzędzików. Larwy żerują na brodawkach korzeniowych powodując gorsze wiązanie azotu, które przekłada się na słabsze kwitnienia, gorszy wzrost, a także zmniejszaną liczbę zawiązanych strąków. Z kolei do charakterystycznych objawów występowania oprzędzików w formie dorosłej zaliczamy liczne ząbki na brzegach blaszek liściowych (wygryzienia od brzegów).
Próg ekonomicznej szkodliwości oprzędzików i zwalczanie
Jeśli stwierdzimy podczas lustracji pola, iż uszkodzenie liści wynosi ponad 10 proc. jest to sygnał do zastosowania insektycydu.
Do zwalczania oprzędzików stosujemy insektycydy zawierające substancję czynną:
- acetamipryd
- alfa-cypermetryna
- deltametryna
- gamma-cyhalotryna
- beta-cyflutryna
Istnieje kilka wskazówek, które w przyszłości mogą ograniczyć, bądź zapobiegać pojawieniu się oprzędzika. Zaliczamy do nich m.in. właściwy płodozmian, izolację od innych upraw roślin bobowatych, systematyczną lustrację pola czy stosowanie do siewu zaprawionych nasion.