Łączne stado w grupie 10 największych producentów trzody w Unii było o 3% mniej liczne niż rok wcześniej. W grupie 10 największych producentów bydła łączne pogłowie było niższe o 1,4% r/r. – informują Mięsne Fakty w numerze 31.
Trzoda chlewna
Spadek pogłowia trzody chlewnej postępuje dynamicznie – w ciągu roku skurczyło się o 2%. Jedynie w Hiszpanii odnotowano w połowie bieżącego roku wzrost pogłowia. Z kolei dodatnią dynamiką liczby loch charakteryzowały się tylko dwa kraje: Hiszpania i Włochy. W pozostałych państwach nastąpiły spadki. W tej grupie znalazła się też Polska.
Najdalej posunięty proces redukcji produkcji trzody widoczny był w Niemczech oraz w Danii, które są odpowiednio 2. i 6. największym producentem w Unii.
W Polsce badanie pogłowia realizowane przez GUS w lipcu br. pokazało spadek zarówno łącznego pogłowia trzody (-2%) r/r), jak i w stadzie loch (-3%), które wyznacza potencjał do rozwoju produkcji w przyszłości. Oznacza to redukcję liczby trzody ogółem o 175 tys. szt. r/r, w tym o 16 tys. loch.
Niekorzystny trend postępuje: redukcja krajowego stada zachodzi nadal pomimo bardzo wysokich cen skupu.
Bydło
Łączne pogłowie bydła w połowie 2023 r. w grupie 10 największych producentów w Unii było niższe o 1,4% r/r. Ujemną dynamikę zarejestrowano również w grupie technologicznej bydła o wieku 1-2 lata (-1% r/r).
Trend spadkowy unijnego pogłowia utrzymuje się od wielu lat. Spośród 10 największych producentów w Unii w połowie roku jedynie w Belgii pogłowie bydła zwiększyło się r/r. Znaczenie tego wzrostu jest jednak relatywnie niewielkie, zważywszy na 8. miejsce Belgii w unijnym TOP10. Z kolei w krajach będących liderami tej grupy (Niemcy, Francja, Włochy, Hiszpania) odnotowano wyraźne spadki. Co ważne, z punktu widzenia najbliższego roku, wśród 5 największych producentów tylko w Hiszpanii zwiększyło się pogłowie zwierząt w wieku 1-2 lata. Z kolei w Polsce po dwóch latach wzrostów w czerwcowym badaniu odnotowano spadek łącznego pogłowia. Spośród głównych grup technologicznych tylko w 1 przypadku dynamika roczna była dodatnia.
Lipcowe badanie pogłowia bydła w Polsce pokazało jego redukcję. Łączna liczba zwierząt była niższa o 1,4%niż przed rokiem. Był to pierwszy spadek odnotowany po 2 latach wzrostów. Spośród głównych grup technologicznych jedynie stado byków >2 lat zwiększyło liczebność r/r (+3,2%). W pozostałych grupach uwagę zwraca tylko niewielka ujemna dynamika w stadzie bydła 1-2 lata, co daje nadzieję na uzupełnienie podaży importem. Natomiast negatywnym sygnałem jest postępujące kurczenie się pogłowia krów, co będzie ograniczało rozwój potencjału produkcyjnego w długim okresie. Widać tu jednak pewien pozytywny sygnał, a jest nim istotnie niższa dynamika spadku liczby krów niż rok wcześniej.
Krajowe ceny żywca wołowego kształtują się poniżej szczytu z maj’22. Nadal jednak jest to historycznie wysoki poziom. Po spadkach cen zbóż, roślin oleistych i pasz przemysłowych poprawie uległa relacja ich cen do cen skupu żywca. Teoretycznie powinno to stanowić dodatkową zachętę do rozwoju produkcji. Jednak presja ze strony pozostałych koszów (np. produkcji pasz objętościowych) zmniejsza te korzyści. Dochodzą też inne bariery (np. długi cykl produkcji), które ograniczają zainteresowanie rolników tym segmentem chowu.
Drób
W segmencie kurcząt rzeźnych perspektywy rozwoju produkcji w Unii Europejskiej pozostają dobre. Trend rosnący wylęgów piskląt obserwowany w poprzednich latach utrzymuje się również w 2023 roku. Od stycznia do sierpnia łączna ich liczba w grupie 10 największych producentów była wyższa o 3% r/r. W Polsce, która jest największym unijnym producentem liczba wylęgów wzrosła o prawie 30 mln szt. i był to 3. najwyższy wynik w analizowanej grupie. Odwrotna sytuacja obserwowana jest w segmencie indyków rzeźnych. W grupie TOP10 producentów odnotowano spadek łącznej liczby wylęgów. W latach 2019-22 nastąpiła redukcja aż o 14%. Ten trend jest kontynuowany w bieżącym roku – po 8 miesiącach spadek wyniósł 7%. Rezultatem powyższego jest zmniejszenie unijnej podaży żywca do uboju w krótkim okresie. Polska znalazła się w grupie krajów o ujemnej dynamice wylęgów.
Mimo wielu niekorzystnych okoliczności Polscy hodowcy kurcząt rzeźnych utrzymują w 2023 roku dodatnie tempo wylęgów piskląt, co będzie wsparciem dla krajowej produkcji żywca w kolejnych miesiącach. W przypadku kurczaków, w okresie styczeń-wrzesień 2023 roku jedynie w dwóch miesiącach liczba wylęgów piskląt kurcząt rzeźnych była w Polsce niższa r/r. Łącznie w analizowanym okresie odnotowano 3-procentową dodatnią dynamiką. Podkreślono w raporcie, że potencjał bazy produkcyjnej stabilnie rośnie. Wsparciem jego rozwoju jest nadal dość dobra opłacalność chowu. Wprawdzie ceny skupu żywca wyraźnie się obniżyły (wrzesień 2023 -14% r/r), lecz równoległy spadek kosztów pasz przynajmniej częściowo neutralizował negatywne skutki spadku cen żywca. Z kolei w hodowli indyków panuje sytuacja mniej korzystna. W całym omawianym okresie liczba wylęgów była niższa o 2% r/r. Warto przy tym podkreślić, że niska dynamika spadku w całym okresie jest efektem wzrostów r/r notowanych w I kwartale i na początku II kwartału. Od czerwca 2023 roku miesięczne liczby wylęgów pozostają już niższe r/r. Rozwojowi produkcji nie sprzyja głęboki spadek cen skupu żywca – we wrześniu 2023 roku ich średni poziom był niższy o 31% r/r. Jak podkreślono w raporcie tak wysokiej skali spadku nie były w stanie zrekompensować tańsze pasze. Niestety, dodatkowo rosną pozostały koszty, w tym pracy, co dodatkowo obniża opłacalność.
