Ważnym składnikiem pokarmowym dla zbóż ozimych, a szczególnie dla rzepaku ozimego jest siarka. Zboża pobierają nieco mniejsze ilości siarki niż fosforu, natomiast rzepak pobiera więcej siarki niż fosforu.
Siarka zwiększa odporność roślin
Niezwykle ważna rola siarki, szczególnie w okresie wczesnowiosennej wegetacji roślin, związana jest przede wszystkim z jej wpływem na zwiększanie ich odporności na różnego rodzaju sytuacje stresowe. W obecności patogenów rośliny optymalnie odżywione siarką uruchamiają mechanizm polegający na zwiększeniu naturalnej odporności.
Siarka odpowiada za syntezę lignin, stanowiących główny składnik budulcowy ściany komórkowej. Im ściana komórkowa zawiera więcej lignin tym rośliny wykazują większą odporność na działanie patogenów. Związki zawierające siarkę, takie jak cysteina, siarkowodór, glutation, sulfolipidy, czy glukozynolany, zwiększają naturalną odporność roślin na działanie patogenów oraz niekorzystne czynniki środowiskowe, na przykład niskie temperatury.
Korzystne działanie siarki na zwiększanie tolerancji roślin na działanie patogenów wynika również z uwalniania siarkowodoru przez rzepak, który działa toksycznie na atakujące roślinę grzyby. Z kolei produkowane przez rzepak glukozynolany są prekursorami toksyn wytwarzanych przez rośliny przed lub po ataku przez choroby lub szkodniki. W sytuacji uszkodzenia roślin związki te ulegają przemianom do związków działających toksycznie lub odstraszająco na atakującego patogena.
Magnez w okresie zimowym
Ważnym składnikiem nawozowym stabilizujący plon zbóż ozimych i rzepaku jest magnez. Warto po nawożenie tym makroskładnikiem sięgnąć w okresie zimowym. Zboża mimo, że potrzebują niewielkich ilości magnezu, są szczególnie wrażliwe na niedobory tego składnika pokarmowego.
Magnez wykorzystywany jest do budowy związków organicznych i tkanek roślinnych, a także zwiększa odporność roślin na patogeny utrudniając ich przenikanie przez ściany komórkowe. Prawidłowe zaopatrzenie ozimin w magnez, zwłaszcza w okresie wczesnowiosennym jest szczególnie ważne, gdyż wówczas rośliny charakteryzują się obniżoną odpornością na niesprzyjające warunki środowiskowe. Nawożenie magnezem zwiększa również tolerancję roślin na działanie niskich temperatur, co jest szczególnie ważne w okresie zimowym.
Magnez spełnia także ważną rolę w gospodarce fosforowej sprzyjając pobieraniu fosforu oraz jego wykorzystaniu przez rośliny. Wpływa również na gospodarkę wodną, odgrywając istotną rolę w rozwoju systemu korzeniowego, przez co pośrednio zwiększa dostępność wody i jej efektywne wykorzystanie przez rośliny. Magnez można stosować w postaci nawozów magnezowych, a w przypadku gleb kwaśnych w formie nawozów wapniowo-magnezowych, które poza poprawą zasobności gleby w magnez optymalizują jej odczyn.
