Każdy plantator kukurydzy wie, że moment zbioru plonu to czas, kiedy już myśli się o kolejnym sezonie wegetacyjnym. Zima to wbrew pozorom tylko pozornie spokojny okres, gdyż o tej porze roku, podejmuje się ważne decyzje związane z uprawą kukurydzy. Tą najważniejszą jest dobór odmian do siewu, ale także wybór stanowiska pod siew, w tym decyzja o kontynuacji bądź przerwaniu niektórych uproszczeń, głównie monokultury.
W okresie grudnia-lutego planuje się jakie odmiany zostaną wysiane, w tym już często dokonuje się rezerwacji materiału siewnego u dystrybutorów. Podejmując decyzje odmianowe warto wiedzieć, że to kluczowy element wpływający na efekty prowadzonej produkcji, ale wybierając poszczególne odmiany pod kątem plenności, warto też kierować się ich cechami odpornościowymi, czyli mniejszą podatnością na choroby i szkodniki. W tym także czasie warto zorientować się, jakimi zaprawami nasiennymi będą pokryte ziarniaki. Jeżeli mamy konkretne problemy na swoich plantacjach z chorobami i szkodnikami okresu wczesnowiosennego, to trzeba to uwzględnić wybierając określone preparaty, które zostaną naniesione na materiał siewny.
W sezonie wegetacyjnym kukurydzy szczególnie ważnym okresem jest właśnie moment kiełkowania, wschodów oraz rozwijania przez rośliny pierwszych kilku liści właściwych. W tym to czasie kukurydza jest bardzo wrażliwa na wszelkie uszkodzenia tkanek powodowane przez organizmy szkodliwe, zwłaszcza jeśli warunki pogodowe nie sprzyjają ich rozwojowi. Na tym etapie wzrostu, nawet niewielkie zranienia mogą doprowadzić do nieodwracalnych strat w plonach, gdyż rośliny nie mogą skutecznie bronić się mając tak małe rozmiary. W szczególnie drastycznych przypadkach, wystąpienie agrofagów w okresie wiosennym może doprowadzić do całkowitego zniszczenia roślin, co prowadzi do spadku obsady łanu. Na szczęście takie sytuacje zdarzają się rzadko i jeśli już wystąpią ograniczają się zwykle tylko do lokalnych miejsc w uprawie.
Bezpośrednio na samym początku wegetacji, plantacjom kukurydzy zagraża kilku sprawców chorób. Są odpowiedzialni m.in. za rozwój: zgorzeli siewek, głowni guzowatej, głowni pylącej oraz zgnilizny korzeni i zgorzeli podstawy łodygi (tzw. fuzariozy łodyg) rozwijającej się w następstwie wcześniejszego opanowania roślin przez zgorzel.
Na wystąpienie tych chorób wpływa wiele czynników, a zwłaszcza: przebieg warunków pogodowych w okresie zimowym oraz wiosennym, liczebność oraz kondycja witalna stadiów przetrwalnikowych patogenów, zastosowane uproszczenia agrotechniczne, zasobność danego pola lub najbliższego otoczenia w materiał infekcyjny, obecność innych roślin żywicielskich, wykonane zabiegi agrotechniczne i pielęgnacyjne, podatność wybranej odmiany na choroby i szkodniki itp. W ostatnich latach zaobserwowano silny pojaw niektórych chorób wczesnowiosennych, głównie zgorzeli siewek oraz głowni guzowatej na skutek wystąpienia chłodów, tudzież przymrozków przygruntowych w okresie posiewnym. Im dłużej ziarno zalega w glebie na etapie wypuszczonego kiełka, a także im dłużej trwa stadium szpilkowania i rozwoju pierwszych dwóch liści, tym patogeny mają więcej czasu, aby rośliny silniej uszkodzić. Również jeżeli po siewach nastąpią silne opady deszczu i stagnacja wody na polach w zagłębieniach terenu, tym patogeny mają więcej szans na silne opanowanie, tudzież zniszczenie roślin.
Ponieważ nie każdy sezon wegetacyjny kukurydzy charakteryzuje się występowaniem tych samych chorób, a zwłaszcza takim samym nasileniem ich pojawu, w skutecznym zabezpieczeniu plantacji przed nimi, bardzo ważna jest profilaktyka, a jedną z ważniejszych ról odgrywają tu zaprawy fungicydowe skierowane przeciwko wczesnowiosennym zagrożeniom. Stosowanie zapraw grzybobójczych to jeden z najbezpieczniejszych dla środowiska, a zarazem plantatora sposobów chemicznego zabezpieczenia roślin przed wiosennymi agrofagami. Dawka substancji czynnej jest tu precyzyjnie dobrana i skupiona na ściśle określonej powierzchni tj. na ziarniaku. Zaprawy nasienne w większości krajów są podstawą w integrowanej ochronie roślin, gdyż często nie da się innymi sposobami wpłynąć na ograniczenie pojawu tych gatunków patogenów, które bytują w środowisku glebowym i porażają ziarniaki na etapie ich kiełkowania oraz w czasie wschodów roślin.
W zaleceniach ochrony kukurydzy przed chorobami na rok 2021 znajduje się sześć zapraw fungicydowych, które wyszczególniono w tabeli 1. Są one przeznaczone do zapobiegania pojawowi zgorzeli siewek, ale także rozwijającej się później w jej następstwie fuzariozie łodyg, a także pierwszej generacji głowni guzowatej oraz głowni pylącej.
Wymienione w tabeli preparaty do zaprawiania ziarna w większości przypadków są niedostępne w handlu detalicznym. Ich profesjonalną aplikacją za pomocą specjalistycznych zaprawiarek zajmują się producenci i dystrybutorzy ziarna siewnego, ewentualnie firmy usługowe mające stosowne zaprawiarki i certyfikaty (np. ESTA).
Prawie cały dostępny w handlu materiał siewny kukurydzy jest odgórnie zaprawiony fungicydem, jednak na etapie zakupu odmiany w okresie zimowym można wnieść do dostawcy, aby zaprawił ziarno konkretną zaprawą np. chroniąca rośliny przed głownią pylącą. Trzeba to zrobić odpowiednio wcześnie. Dodatkowo, nie ma w Polsce tradycji odgórnego zaprawiania ziarna zaprawą repelentną na ptaki lub owadobójczą, a to dlatego, że problemy ze szkodnikami często są lokalne. Z tego powodu zlecenie na użycie zoocydu należy zrobić oddzielnie.
