Do najważniejszych czynności, które należy wykonać w trakcie przygotowania siewnika rzędowego do pracy, zalicza się: ustawienie i sprawdzenie dawki wysiewu, liczby i odległości między redlicami oraz głębokości ich pracy oraz długości znaczników. Oprócz regulacji, ważna jest również ocena stanu technicznego siewnika.tj sprawdzamy wszystkie elementy robocze siewnika, zwracając uwagę na stopień ich zużycia, a potem na poprawność działania.
Kontroli powinny podlegać: tarcze, kółka dociskowe, znaczniki, zagarniacze, redlice itp. Jeżeli po ocenie wizualnej stwierdzimy, że elementy te nadają się do dalszej pracy, musimy jeszcze sprawdzić, czy dłuższy postój nie miał negatywnego wpływu na ich działanie.
Ważnym elementem jest ustawienie wstępnej dawki wysiewu na podstawie tabeli wysiewu znajdującej się w instrukcji obsługi siewnika. Zależnie od posiadanego siewnika, regulacji tej dokonuje się przez zmianę prędkości obrotowej aparatów wysiewających.
Przed wyjazdem siewnika w pole, należy wykonać próbę kręconą i ustawić wymaganą dawkę dla danego wysiewanego materiału siewnego. Próbę tę można wykonać na stanowisku np.; na podwórzu, pod wiatą – bez konieczności agregowania siewnika z ciągnikiem lub polową próbę wysiewu. Zakłada się, że np. dla nasion rzepaku liczba obrotów korbą lub kołem powinna odpowiadać co najmniej 1/10 ha. Dla nasion rzepaku w dawce 3,5 kg/ha wysiana w ten sposób do rynienki masa nasion powinna wynosić 350 g.
Do tak małej masy nasion niezbędna jest więc dokładna waga. Choć wykonanie stanowiskowej próby kręconej jest łatwe do wykonania, jest obarczone pewnymi błędami. W warunkach tych nie uwzględnia się m.in.: rzeczywistego poślizgu kół napędowych na polu, ugięcia ogumienia, drgań siewnika. Z tego powodu niektórzy producenci siewników uniwersalnych w instrukcjach obsługi zobowiązują użytkownika, aby wykonać polową próbę kręconą, w celu prawidłowej regulacji ilości wysiewanych nasion. Ma ona na celu sprawdzenie bezpośrednio przed siewem na polu ustawienia ilości wysiewu nasion, a w przypadku rozbieżności uzyskanej dawki z oczekiwaną i jej skorygowanie.
Na odpowiednio przygotowanym polu bezpośrednio przed siewem należy wykonać przejazd roboczy siewnikiem na dokładnie odmierzonym odcinku z zachowaniem rzeczywistej prędkości jazdy, uprzednio instalując rynienkę do nasion pod aparaty wysiewające – jak przy stanowiskowej próbie kręconej. Po przejechaniu odmierzonego odcinka trzeba siewnik zatrzymać, a wysiane do rynienki nasiona dokładnie zważyć. Aby uzyskać rzeczywistą dawkę wysiewu nasion na 1 ha, trzeba obliczyć „obsianą” powierzchnię w m² / długość przejechanego odcinka x szerokość roboczą siewnika. Następnie należy podzielić 10.000 m² przez obliczoną wcześniej powierzchnię. Otrzymany w ten sposób współczynnik mnożymy przez zważoną masę nasion z rynienki i otrzymujemy rzeczywistą dawkę wysiewu nasion na 1 ha.
W przypadku istotnej różnicy w stosunku do dawki zalecanej należy zwiększyć lub zmniejszyć ilość wysiewu i powtórzyć próbny wysiew. Tak uciążliwa próba kręcona w niektórych siewnikach rzędowych, m. in; firmy Amazone, staje się zbędna, dzięki zainstalowaniu licznika nasion. Żądana liczba nasion wysiewanych na sekundę może być mierzona bezpośrednio w przewodzie nasiennym siewnika. Za pomocą komputera pokładowego można wówczas obliczyć aktualną dawkę wysiewu, wyrażoną liczbą nasion przypadających na metr kwadratowy, przy uwzględnieniu szerokości roboczej i prędkości jazdy. W połączeniu z napędzanym elektrycznie zespołem dozującym, w przypadku różnic między wartością zadaną a wartością faktyczną, można dokładnie wyregulować żądaną ilość wysiewu.
Rolnik podczas próby kręconej może równocześnie oprócz wyznaczenia wielkości dawki wysiewu również określić równomierności wysiewu przez poszczególne zespoły wysiewające, podstawiając pojedyncze pudełka pod każdy zespół. Wraz ze zmianą warunków eksploatacyjnych – przy nie zmienionych nastawach regulacyjnych – zmieniają się wartości dawki wysiewu i wskaźniki jakości pracy.
Wysiewane nasiona powinny być nie tylko równomiernie rozłożone w płaszczyźnie poziomej, ale również na jednakowej głębokości i przykryte glebą. Do tego służą redlice.
Głębokość siewu zależy od nastawienia napinacza redlic w siewniku i stanu gleby i musi być dobierana drogą prób przy rozpoczynaniu siewu. Sprawdzenie głębokości umieszczenia nasion należy wykonać na polu, gdzie siewnik siał z ustaloną prędkością roboczą i przebył drogę.
W celu zasypania nasion warstwą gleby o odpowiedniej strukturze, nie zmieniając ich ułożenia w glebie, należy właściwie ustawić zagarniacze śladów redlic.
Aby zapewnić prawidłowe prowadzenie siewnika rzędowego ciągnikowego, wyposażono go w znaczniki, zarówno z lewej jak i z prawej strony. Ustawienie znaczników ma na celu uzyskanie właściwej odległości znaczenia śladu na powierzchni gleby względem siewnika. Po śladzie tym lewym lub prawym kołem prowadzony jest ciągnik z siewnikiem w następnym przejeździe. Znaczniki należy tak ustawić, aby odstępy między pasami siewnymi równały się szerokości międzyrzędzi. Długość X ramienia znacznika przy symetrycznym ustawieniu redlic mierzoną od talerza do skrajnej redlicy, oblicza się z wzoru:
X= A-t /2 + m
A- odległość między skrajnymi redlicami siewnika,
t – rozstaw kół przednich ciągnika,
m – szerokość międzyrzędzia.
Oprócz odpowiednich regulacji siewnika mechanicznego uniwersalnego dokonanych przed siewem, należy przedtem sprawdzić jego stan techniczny. Dotyczy to zwłaszcza siewników już wyeksploatowanych. Przede wszystkim zwrócić szczególną uwagę na zespoły, które wpływają na jakość siewu;
- mechanizmy redliczne: układ zawieszenia, przewody nasienne,stopki, zagarniacze;
- zespoły wysiewające: kółka wysiewające, denka, skrzynia przekładniowa.
