Po raz trzeci Hodowla Roślin Smolice zorganizowała Narodowy Dzień Kukurydzy. Z tej polskiej firmy hodowlano-nasiennej pochodzą 53 odmiany kukurydzy z 250 uprawianych w Polsce.
Historia kukurydzy w Polsce rozpoczyna się w latach 20. XX w., kiedy to Józef Mikułowski-Pomorski. późniejszy minister rolnictwa i pierwszy rektor SGGW oraz Marian Górski również profesor SGGW, przywieźli do Polski nasiona odmian populacyjnych uprawianych w Stanach Zjednoczonych. Rozpoczęte wówczas pracy doprowadziły do uzyskania pierwszych polskich odmian populacyjnych.
“Pierwszymi polskimi hodowcami kukurydzy byli Marian Górski i Lucjan Kaznowski, autorzy takich odmian kukurydzy szklistej, jak: Oksońska, Puławska Żółta czy Puławska Ryżowa. Pierwsze odmiany kukurydzy zębokształtnej (końskiego zębu): Wigor, Złoty Żar i Czerwony Koral wyhodowali (Tadeusz) Olbrycht i (Władysław) Nadwyczawski” – czytamy w publikacji “50 lat hodowli kukurydzy mieszańcowej w Polsce — dorobek i perspektywy”, autorstwa J. Adamczyka, H. Cygerta i J. Czajczyńskiego z Hodowli Roślin Smolice.
W uprawę kukurydzy zaangażowani byli rolnicy indywidualni, szkoły rolnicze oraz stacje doświadczalne. Stosowane przez hodowców populacyjne metody hodowli okazały się na tyle skuteczne, że po wojnie w rejestrze było 20 odmian kukurydzy, chociaż z pewnością wiele materiałów hodowlanych uległo zniszczeniu w okresie okupacji.
W roku 1956 decyzją Prezydium Rady Ministrów powołano Stację Hodowlano-Badawczą IHAR w Smolicach i Stację Hodowli Roślin w Kobierzycach, jako ośrodki specjalne hodowli kukurydzy. Te ośrodki stały się koordynatorami prac prowadzonych w innych stacjach; Smolice w ramach IHAR, a Kobierzyce w ramach Centralnego Zarządu Selekcji Roślin prze kształconego później w Zrzeszenie Hodowli Roślin i Nasiennictwa – czytamy dalej w ww. publikacji.
“Za symboliczny początek hodowli odmian mieszańcowych kukurydzy w Polsce uważana jest rejestracja w 1957 r. pierwszego mieszańca odmianowego Wiel-Wi otrzymanego w wyniku krzyżowania odmian populacyjnych: Wielkopolanki i Wigoru. Również odmiany Małopolanka i Dar Północy wykorzystane zostały do wytworzenia odmiany mieszańcowej Ma-Dar” – przekazuje Monika Żurek z Pracowni Kukurydzy i Pszenżyta IHAR – PIB Radzików w publikacji “Dawne odmiany jako źródła bioróżnorodności w uprawie kukurydzy”.
“Pierwszym efektem prac w Kobierzycach było wyhodowanie w 1967 r. mieszańca czteroliniowego (DC) Kb 260, którego formułę tworzyły cztery linie zagraniczne. Z kolei mieszańce smolickie — IHAR 280 (1971 r.) i IHAR 262 (1972 r.) miały w formułach wyłącznie linie wsobne własnej hodowli. Kiedy w 1967 roku uruchomiono w Kobierzycach zakład nasienny umożliwiający produkcję nasion mieszańcowych kukurydzy, wówczas nawet najwięksi sceptycy musieli przyznać, że hodowla oraz produkcja nasienna mieszańców liniowych w Polsce są możliwe”. (Adamczyk, Cygert, Czajczyński)
Zmienność genetyczna krajowych materiałów hodowlanych nie była wystarczająca do samodzielnego utworzenia formuł mieszańców. Właśnie wtedy rozpoczęto w Smolicach
intensywny program mający na celu wykorzystanie materiałów hodowlanych z Ameryki Północnej zgromadzonych przez Józefa Adamczyka w czasie staży naukowych w USA i Kanadzie. Równolegle z ugruntowaniem się pozycji mieszańców trójliniowych na przełomie lat 80. i 90. XX. pracowano nad wprowadzeniem do produkcji mieszańców pojedynczych (SC), pojedynczych zmodyfikowanych (MSC) i trójliniowych zmodyfikowanych (MTC). Wpisane do rejestru w 1994 roku smolickie mieszańce Avia i Deka były pierwszymi polskimi mieszańcami pojedynczymi. “Można powiedzieć, że w pewnym sensie wtedy dogoniliśmy świat” – informują autorzy “50 lat hodowli mieszańcowej …”
Współcześnie uprawia się kukurydzę we wszystkich regionach Polski. Wpływ na to ma ocieplanie się klimatu, ale przede wszystkim postęp w hodowli odmian. Olbrzymi udział w tym postępie ma Hodowla Roślin Smolice.
