W praktyce rolniczej bardzo często nawozy jednoskładnikowe miesza się ze sobą w gospodarstwie przed wysiewem. Wpływa to na obniżenie całkowitych kosztów nawożenia, pozwala na dostosowanie składu i proporcji składników pokarmowych do potrzeb nawozowych roślin z uwzględnieniem aktualnej zasobności gleby.
Przy sporządzaniu mieszanki nawozowej zasadnicze znaczenie mają właściwości fizykochemiczne nawozów pojedynczych oraz ich wzajemne oddziaływanie. Pomiędzy niektórymi nawozami mogą zachodzić procesy fizyczne i przemiany chemiczne prowadzące do pogorszenia właściwości mieszanki.
Zasady mieszania nawozów
- Należy mieszać ze sobą tylko nawozy o zbliżonej wielkości i kształcie cząstek oraz o podobnej masie usypowej. Zapobiega to rozwarstwieniu komponentów mieszanki w czasie transportu i wysiewu oraz warunkuje równomierne rozprowadzenie składników na polu.
- Nie należy mieszać nawozów wysiewanych w różnych terminach oraz takich, które stosuje się w różnych ilościach, np. nawozów wapniowych z innymi.
- Nawozy higroskopijne z niehigroskopijnymi można mieszać ze sobą tuż przed wysiewem, bowiem wcześniejsze wykonanie takiej mieszanki stwarza niebezpieczeństwo pogorszenia jej właściwości, co może doprowadzić do uwilgotnienia lub zbrylenia.
- Nawozów zawierających azot amonowy nie należy mieszać z nawozami o odczynie zasadowym lub zawierającymi węglany, gdyż prowadzi to do strat azotu w formie amoniaku.
- Nie należy mieszać superfosfatów czy fosforanu amonu z nawozami o odczynie alkalicznym lub zawierającymi aktywny węglan wapnia, na przykład obecny w saletrzakach i mączkach fosforytowych, aby nie doprowadzić do uwstecznienia związków fosforu.
- Nie należy mieszać nawozów azotowych zawierających azot w formie saletrzanej z superfosfatami, gdyż prowadzi to do strat azotu w formie tlenków.