Wysokie ceny zmuszają do wyboru nawozów, które w sposób jak najbardziej efektywny będą wykorzystane przez rośliny uprawne. Wpływa na to nie tylko dobór odpowiedniej dawki składnika nawozowego, ale również jego formy i terminu aplikacji nawozu.
Tak więc przy wyborze nawozu potasowego należy brać pod uwagę nie tylko zawartość potasu w nawozie, ale również jego formę chemiczną. Nawozy potasowe niskoprocentowe, ze względu na duże ilości sodu obecne w nawozie, nie zalecane są do stosowania na glebach ciężkich, ponieważ sód wpływa peptyzująco na koloidy glebowe, co w dużym stopniu prowadzi do pogorszenia właściwości fizycznych takich gleb.
W grupie nawozów potasowych do dyspozycji producentów rolnych dostępne są chlorki potasu, czyli tzw. sole potasowe oraz siarczany potasu. Jednakże ze względu na niższą cenę w uprawie roślin najczęściej stosowane są sole potasowe.
Przy wyborze formy nawozu potasowego należy jednak pamiętać, że część roślin uprawnych wykazuje dużą wrażliwość na wysoką koncentrację chloru. Stąd też w uprawie takich roślin zalecane jest stosownie nawozów potasowych w formie siarczanu potasu. Jednak w przypadku konieczności aplikacji nawozów chlorkowych (soli potasowych), głownie ze względu na ich niższą cenę, należy zabieg nawożenia wykonać na co najmniej 2-3 tygodnie przed siewem, względnie sadzeniem roślin.
Okres pomiędzy aplikacją nawozu a siewem/sadzeniem roślin umożliwi wymycie szkodliwych dla tych roślin jonów chlorkowych z wierzchniej warstwy gleby. Do grupy roślin wrażliwych na chlor należą: tytoń, chmiel, len, konopie, ziemniak, kwiaty, warzywa i drzewa owocowe.
Nawozy potasowe zaliczane są do typowych nawozów przedsiewnych. Po wprowadzeniu do środowiska glebowego ulegają rozpuszczeniu i dysocjacji na jony potasowe oraz w zależności od grupy nawozów na jony chlorkowe i jony siarczanowe. Potas w glebie może ulegać wiązaniu, czyli tzw. sorpcji wymiennej, a częściowo może ulegać wymyciu. Wymycie jonów potasowych występuje przede wszystkim na glebach lekkich, dlatego też w przypadku takich gleb nie jest zalecane stosowanie jednorazowych wysokich dawek tego składnika.
W przypadku gleb ciężkich charakteryzujących się silnie rozbudowanym kompleksem sorpcyjnym, nawozy potasowe można aplikować w wyższych dawkach, bez obawy ich wymycia z wierzchniej warstwy gleby. Nie zaleca się stosowania nawozów potasowych jednorazowo w bardzo dużych dawkach, a mianowicie raz na kilka lat, czyli tzw. nawożenia na zapas. Jest to szczególnie niebezpieczne w uprawie użytków zielonych i roślin pastewnych, w przypadku których pobieranie luksusowe potasu wpływa na pogorszenie ich parametrów jakościowych.
