W związku z trwającą dyskusją o zmianach Wspólnej Polityki Rolnej na okres po 2020 roku oraz przeglądem wieloletnich ram finansowych UE przedstawiamy postulaty samorządu rolniczego, do których należy dążyć w negocjacjach na forum UE.Krajowa Rada Izb Rolniczych wnioskuje do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Krzysztofa Jurgiela o przyjęcie propozycji samorządu rolniczego w zakresie priorytetów odnośnie do Wspólnej Polityki Rolnej po 2020 r.
Mając na uwadze niestabilność na poszczególnych rynków rolnych i globalne wyzwania gospodarki żywnościowej – Wspólna Polityka Rolna UE po 2020 r. powinna być silna i zapewniać nadal bezpieczeństwo dostaw wysokiej jakości żywności, a także powodować wspieranie konkurencyjności żywności europejskiej na światowych rynkach, stabilizując warunki prowadzenia gospodarstw rolnych a jednocześnie nadal zapewniać zrównoważony rozwój obszarów wiejskich, dbając o środowisko i klimat.
- Dlatego samorząd rolniczy opowiada się za silnym budżetem na WPR, który gwarantować będzie wspólnotowość WPR w wymiarze również finansowym.
- Należy utrzymać dotychczasowe trzy komponenty WPR (wspólną organizację rynków rolnych, płatności bezpośrednie i II filar).
- Samorząd rolniczy domaga się dalszego wyrównywania płatności bezpośrednich pomiędzy państwami członkowskimi.
- Powinna być zapewniona możliwość dalszego stosowania w przyszłości po roku 2020 Systemu jednolitej płatności obszarowej SAPS.
- Należy dążyć do utrzymania powiązania części płatności bezpośrednich z produkcją w wybranych sektorach rolnych.
- W płatnościach bezpośrednich należy dążyć do utrzymania możliwości preferencji dodatkowego wsparcia dla małych i średnich gospodarstw rolnych.
- Nie należy dokonywać zasadniczych zmian w systemie płatności bezpośrednich a ewentualne zmiany powinny zapewnić uproszczenia dla rolników nie dla urzędników i ukierunkowane powinny być na podstawowe funkcje polityki rolnej i nowe wspólnotowe wyzwania, z uwzględnieniem specyfiki i doświadczeń rolnictwa poszczególnych krajów UE. Opowiadamy się za niedokonywaniem zmian w zakresie zazielenienia w płatnościach bezpośrednich. Ewentualna zmiana wymogów w tym zakresie powinna wynikać z wnikliwej oceny dotychczasowych doświadczeń i szerokiej dyskusji biorąc pod uwagę różne uwarunkowania klimatyczne krajów członkowskich UE. Zazielenienie płatności bezpośrednich w WPR 2014-2020 jest skutecznym instrumentem promowania celów środowiskowych UE i jest wynikiem kompromisu pomiędzy wyzwaniami WPR jak wsparcie dochodów rolniczych a dbanie o środowisko i klimat.
- II filar WPR po roku 2020 powinien mieć silny budżet, aby pozostać ważnym elementem wielu polityk UE (w tym polityki spójności), wspierających rozwój obszarów wiejskich.
- Powinny zostać zachowane kryteria podziału środków na II filar jak w WPR 2014-2020, a jego unijne finansowanie wzmocnione, przy jednoczesnym zwiększeniu zaangażowania pozostałych polityk unijnych na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.
- Ważnym elementem rozwoju obszarów wiejskich w ramach II filaru WPR powinno być zwiększenie konkurencyjności i innowacyjności szeroko definiowanego sektora rolno-żywnościowego.
- II filar WPR jest ważnym narzędziem realizacji europejskich celów w zakresie ochrony środowiska i przeciwdziałania zmianom klimatu.
- Wprowadzanie do II filaru WPR Instrumentów finansowych powinno raczej charakter uzupełnienia filaru wobec nadal podtrzymania wiodącej roli dofinansowania działań PROW.
- Uproszczenia zasad wdrażania programów rozwoju obszarów wiejskich powinny być kierowane przede wszystkim na uproszczenia dla rolników i zmniejszenie biurokracji.
- Instrumenty wspólnej organizacji rynków rolnych powinny być aktywnie wykorzystywane i szybko wprowadzane, aby skuteczniej przeciwdziałać sytuacjom kryzysowym na rynkach rolnych.
- Konieczne są działania ukierunkowane na wzmocnienie siły przetargowej producentów rolnych i przetwórców w łańcuchu żywnościowym.
- W WPR po 2020 r. należy uwzględnić wsparcie dla alternatywnych kanałów dystrybucji, krótkich łańcuchów dostaw oraz lokalnych rynków, które wspierają produkcję lokalną, tradycyjną i ekologiczną oraz wzmacniają udział rolników w łańcuchu dostaw żywności.
- Należy wykorzystywać dostępne instrumenty kształtujące popyt na unijne artykuły rolno-spożywcze i zdrowe nawyki żywieniowe konsumentów poprzez istniejące już rozwiązania w zakresie wspólnej organizacji rynków rolnych, które powinny w większym stopniu być wykorzystywane.
Źródło: KRIR