W związku ze skierowaniem przez rząd RP pod obrady parlamentarne projektu ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw Polski Związek Producentów Roślin Zbożowych zwrócił się do premiera Mateusza Morawieckiego podjęcie działań, które doprowadzą do tego, że ustawa ta w zaproponowanym kształcie nie wejdzie w życie.
Zdaniem PZPRZ ona szkodliwa dla stabilności finansowej naszych gospodarstw i tym samym narusza bezpieczeństwo żywnościowe naszego kraju.
– Największe niebezpieczeństwo wynika z propozycji rezygnacji z naliczania kar za ewentualny brak realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego przez podmioty gospodarcze w roku bieżącym, oraz określenie ustawą tego wskaźnika na rok 2023 na poziomie 60% (w poprzednich latach było to 80%). Takie zmiany w zasadach realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego nieuchronnie doprowadzą do zmniejszenia zapotrzebowanie na nasiona rzepaku przez zakłady produkujące olej. Tym samym należy oczekiwać wówczas także dużych spadków cen zbytu nasion rzepaku, które już obecnie tylko w związku z informacjami płynącymi z mediów na temat opisywanych w tym apelu, przewidywanych zmian w prawie, znacznie się obniżyły. Nie ma zatem żadnej wątpliwości, że proponowane zmiany w zakresie Narodowego Celu Wskaźnikowego zupełnie zdestabilizują pewną równowagę cenową na rynku, a producenci, którzy już w tym roku wykonali zasiewy rzepaku zostaną postawieni przed niemożliwym do zrealizowania zadaniem zbilansowania kosztów produkcji uzyskanymi środkami finansowymi ze sprzedaży nasion – uzasadnia Stanisław Kasperczyk, prezes zarządu PZPRZ
Według producentów zbóż niewątpliwie spowoduje to spadek zainteresowania uprawą rzepaku w kolejnych latach, ale takie zjawisko będzie ze wszech miar niekorzystne dla polskiego rolnictwa. Należy tutaj podkreślić, że odpady uzyskane po produkcji oleju (makuchy czy śruta poekstrakcyjna) odgrywają bardzo znaczącą role w zabezpieczeniu potrzeb żywieniowych zwierząt w zakresie białka.
– Nie bez znaczenia jest także to, że rzepak jest obecnie niezmiernie istotnym elementem zmianowań, przerywającym monokulturę zbożową. Zmniejszenie areału uprawy rzepaku nieuchronnie doprowadzi do pogorszenia sytuacji w tym względzie, a tym samym utrudni możliwości uzyskiwania odpowiednio wysokich i stabilnych plonów zbóż, roślin decydujących o bezpieczeństwie żywnościowym kraju. Ponadto ograniczenie możliwości stosowania poprawnych zmianowań wskutek ograniczenia powierzchni rzepaku znacznie utrudni także realizację celów ekologicznych, związanych chociażby z wprowadzaniem w ramach Wspólnej Polityki Rolnej UE tzw. ekoschematów – podsumowuje prezes Kasperczyk.
