Zorganizowana w SGGW konferencja „Biostymulatory w nowoczesnej uprawie roślin” była nie lada gratką zarówno dla naukowców, jak i pasjonatów rolnictwa i praktyków.
II Konferencja Naukowa „Biostymulatory w nowoczesnej uprawie roślin”, która odbyła się w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie zgromadziła wielu uczestników, zarówno producentów biostymulatorów, naukowców, czy przedstawicieli instytucji prawodawczych krajowych i europejskich, jak i rolnicy i sadownicy z całej Polski.
Podczas dwóch dni konferencji, uczestnicy mogli wysłuchać wystąpień, między innymi An Jamers z Komisji Europejskiej, Kristen Sukalac z Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Biostymulatorów, prof. Patrick du Jardin, wiceprzewodniczący panelu GMO Europejskiego Urzędu Bezpieczeństwa Żywności czy Ewy Matyjaszczyk z IOR PIB w Poznaniu.
Konferencja poruszyła tematy niezwykle istotne, szczególnie, że rynek biostymulatorów zarówno w Polsce, jak i w Europie i na świecie nie jest jeszcze odpowiednio rozwinięty i uregulowany prawnie. Podczas pierwszego dnia, o uwarunkowaniach prawnych wprowadzenia biostymulatorów do obrotu handlowego w Polsce opowiedziała prof. Ewa Matyjaszczyk z IOR w Poznaniu. Przypomniała ona definicję środków ochrony roślin, która została przyjęta przez Parlament Europejski w 2009 roku, a weszła w życie w 2011. Uwzględnia ona w sobie również biostymulatory. Może właśnie dlatego wciąż nie ma odrębnej procedury rejestracji dla biostymulatorów Rynek tych produktów jest regulowany na podstawie procedury rejestracji innych środków.
W Polsce stymulatory wzrostu i środki poprawiające właściwości gleby zalicza się do nawozów. Do tej grupy zostaną zapewne zaliczone również biostymulatory. Zaletą jest tu fakt, że rejestracja nawozów w naszym kraju jest zdecydowanie mniej kosztowna, łatwiejsza i szybsza niż w przypadku ŚOR. Jednak, jak podkreśliła profesor Matyjaszczyk, w kwestii nawozów nie mamy aż takiej pewności co do ich skuteczności, ponieważ przeprowadzane przed rejestracją badania nie są aż tak szczegółowe, jak w przypadku ŚOR, gdzie znamy dokładnie wszystkie składniki (np. szczepy mikroorganizmów).
– Biostymulatory są naturalnymi katalizatorami pomiędzy roślinami, a mikroorganizmami wokół roślin – podkreśliła Kristen Sukalac z Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Biostymulatorów. Podkreśliła ona, że sprecyzowanie definicji biostymulatorów było bardzo trudne, w ramach stowarzyszenia opracowywana ona była bardzo długo i dopiero w 2012 roku zostało osiągnięte porozumienie w tej dziedzinie. Biostymulatory definiowane są bardziej ze względu na ich funkcję, a nie na to, czym są i jakie są w nich zawarte substancje aktywne (bo tych jest naprawdę sporo).
Benoit Genot wiceprezes Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Biostymulatorów i global marketing manager w firmie Arysta LifeScience w swoim wystąpieniu podkreślił, ze to rolnicy generują popyt. – Jesteśmy przekonani, że biostymulatory to przyszłość w rolnictwie. Pozwolą one na pełne wykorzystanie potencjału genetycznego roślin – przekonywał Benoit Genot. – Bardzo ważne jest to, aby sektor biostymulatorów bezpośrednio komunikował się z rolnikami. Istotną kwestią jest również świadomość. Doceniamy segment akademicki, który szerzy wśród nich wiedzę.
– Uważamy, że stworzenie osobnej kategorii dla biostymulatorów jest ważne głównie ze względu na bezpieczeństwo ich stosowania – wyjaśniała An Jamers z Komisji Europejskiej. – Tego typu konferencje są bardzo pomocne, ponieważ dają nam, osobom pracującym nad definicją i regulacjami prawnymi, możliwość konfrontacji z rzeczywistością, z opinią praktyków, którzy stosują te preparaty – dodała.
Podczas dwudniowej konferencji, naukowcy mogli zaprezentować wyniki swoich badań nad biostymulatorami podczas sesji posterowej. Cieszyła się ona bardzo dużym zainteresowaniem. Na zakończenie wyłoniono laureatów konkursu młodego naukowca. Zwyciężyła Izabela Michalak, zaś na drugim i trzecim miejscu byli kolejno Sylwia Karolczyk i Rajmund Glinicki. Sponsorem konferencji, jak również fundatorem nagród była firma Arysta LifeScience.
Renata Struzik
