Zbiór to jedno, a późniejsze składowanie zebranego materiału to kolejna ważna w żniwa i po nich sprawa. Jaką zatem wilgotność do długiego składowania powinno mieć zebrane ziarno zbóż i nasiona rzepaku?
Zasady prawidłowego magazynowania mówią, że zebrane nasiona powinny być odpowiednio oczyszczone i wysuszone. W przypadku posiadania silosu zbożowego sytuacja jest łatwiejsza, natomiast jeżeli przechowywanie odbywa się poprzez składowanie na pryzmie, to wymaga to od nas znacznie większej uwagi i większego nakładu pracy.
Czyszczenie ziarna polega na oddzieleniu od niego piachu, nasion chwastów, nasion niedorozwiniętych, uszkodzonych oraz resztek słomy, niedomłotów, itp. Potem ziarno, jeżeli nie jest odpowiednio wyschnięte, należy osuszyć. I dopiero tak przygotowany plon może być przechowywany.
Czytaj także: Jaki wilgotnościomierz do zbóż? Przegląd i ceny
Składowane ziarno podlega procesowi oddychania zużywając przy tym tlen, a wytwarzając dwutlenek węgla, wodę i ciepło. Z racji tego, że w wyniku oddychania zboże traci suchą masę, proces ten powinien przebiegać jak najwolniej. Intensywność oddychania rośnie wraz ze wzrostem temperatury i wilgotności ziarna.
Duży wpływ na te procesy mają także mikroorganizmy znajdujące się na powierzchni ziarna. Wraz ze wzrostem temperatury i wilgotności przekraczającej 12-13 proc. zwiększa się ryzyko wystąpienia szkodników oraz porażenia pleśniami i co najważniejsze ryzyko utraty zdolności kiełkowania.
Z tego też względu najbezpieczniejsza wilgotność ziarna dla pszenicy, żyta, pszenżyta, jęczmienia oraz owsa przechowywanych do 6 miesięcy wynosi maksymalnie 14 proc. Jeśli ziarno zamierzamy przechowywać dłużej niż przez okres pół roku to wówczas wilgotność powinna znajdować się na poziomie nie większym niż 13 proc.
W przypadku rzepaku wartości te wynoszą odpowiednio 8 i 7 proc. Bezpieczna wilgotność ziarna w przypadku kukurydzy przechowywanej w okresie od 6 do 12 miesięcy wynosi z kolei 14 proc., a przez okres dłuższy niż rok powinna wynosić 13 proc.
