Do ochrony roślin strączkowych na początkowym etapie ich rozwoju zrejestrowanych jest kilka zapraw. Walka za sprawcami chorób bobowatych grubonasiennych powinna obejmować zastosowanie co najmniej kilku metod ochrony jednocześnie.
Znaczącą rolę w uprawie roślin bobowatych grubonasiennych (strączkowych) stanowią grzyby powodujące takie choroby jak np.: zgorzel siewek, fuzaryjny uwiąd, rdze, askochytozę, antraknozę, mączniaka prawdziwego, brunatną plamistość liści, szarą pleśń, zgniliznę twardzikową, zgorzelową plamistość. Do zwalczania zgorzeli siewek w łubinie, bobiku, soi i grochu zarejestrowanych jest wprawdzie kilka produktów, czyli zapraw, ale po analizie szybko można stwierdzić, że każda z tych zapraw zawiera tą samą substancje czynną fludioksonil z grupy chemicznej fenylopiroli.
Przykłady zapraw zarejestrowanych do zaprawiania nasion grochu i bobiku
Zaprawa |
Substancja czynna i jej zawartość | Zgorzel siewek | Askochytoza |
Celest 025 FS, Fluarto 50 FS, Madron 50 FS, Maxim 025 FS, Omnix 025 FS, Prepper, Trigof 50 FS | fludioksonil – 25 g (fenylopirole) | + | + |
Przykłady zapraw zarejestrowanych do zaprawiania nasion łubinu i soi
Zaprawa |
Substancja czynna i jej zawartość | Zgorzel siewek |
Celest 025 FS, Fluarto 50 FS, Madron 50 FS, Maxim 025 FS, Omnix 025 FS, Prepper, Trigof 50 FS | fludioksonil – 25 g (fenylopirole) | + |
Walka za sprawcami chorób bobowatych grubonasiennych powinno obejmować zastosowanie co najmniej kilku metod jednocześnie. Proponujemy wykorzystanie jako ważnych metody agrotechnicznej i hodowlanej. Dzięki tym metodom niechemicznym wpływać można na zmniejszenie obecności sprawców chorób. Krótko mówiąc, stwarzając i planując uprawę bobowatych trzeba mieć odpowiedni płodozmian, zapewnić korzystne warunki do wschodów i wzrostu (niektóre elementy metody agrotechnicznej), a do siewu wybierać nasiona odmian charakteryzujących się zwiększoną odpornością lub tolerancją na porażenie przez sprawców chorób.
Te metody niechemiczne są ważne, ponieważ do walki z grzybami producenci bobowatych grubonasiennych mają ograniczoną ilość chemicznych środków ochrony. Jest to oczywiście zmienne w zależności od gatunku. Są takie, w których jest zarejestrowana do walki z chorobą tylko jedna substancją czynna, albo są choroby dla których brakuje fungicydu, aby zabezpieczyć stan zdrowotny roślin. Dotyczy to środków grzybobójczych, ale również insektycydów (zwalczanie szkodników) i herbicydów. Wsparcie metody chemicznej jest potrzebne i konieczne z powyższych powodów.
Prof. dr hab. Marek Korbas i dr inż. Joanna Horoszkiewicz, Instytut Ochrony Roślin – PIB, Poznań