W 2010 roku ponad 2 705 rolników odniosło ciężkie obrażane na skutek pochwycenia i uderzenia przez ruchome części maszyn, 9 zginęło.
Głównym źródłem tych tragedii była praca urządzeniami i maszynami rolniczymi bez lub z uszkodzonymi i niekompletnymi osłonami.
Jedynym skutecznym rozwiązaniem chroniącym życie i zdrowie rolników przed zagrożeniami tego rodzaju jest zabezpieczenie elementów ruchomych i innych części maszyn, które w razie zetknięcia się z nimi stwarzają niebezpieczeństwo – osłonami do wysokości co najmniej 2,5 m od poziomu podłogi (podestu) stanowiska.
Ważne jest, aby osłony miały mocną, trwałą oraz wytrzymałą konstrukcję. Nie powinny ograniczać pola widzenia w czasie pracy, ponadto nie mogą być łatwo usuwane lub wyłączone ze stosowania bez użycia narzędzi.
Istotne jest, aby konstrukcja osłon nie stanowiła dodatkowego zagrożenia (np. ostre krawędzie), co ma szczególne znaczenie w przypadku wykonania osłon we własnym zakresie przez rolnika.
Osłony niepełne (wykonane z siatki, blachy perforowanej, prętów itp.) powinny znajdować się w takiej odległości od elementów niebezpiecznych, aby przy danej wielkości i kształcie otworów nie było możliwe bezpośrednie dotknięcie tych elementów.
Osłony powinny funkcjonować samoczynnie, niezależnie od woli i uwagi obsługującego.
Należy pamiętać o tym, aby osłony utrzymywane były w stanie sprawności technicznej i czystości.
W przypadku uszkodzenia osłony należy natychmiast wycofać z użytkowania i zastąpić kompletnymi.
Urządzenia ochronne przy maszynach szczególnie niebezpiecznych powinny być tak skonstruowane, aby:
1. zdjęcie, otwarcie lub wyłączenie urządzenia ochronnego powodowało natychmiastowe zatrzymanie maszyny bądź jej niebezpiecznych elementów, lub niemożliwe było zdjęcie albo otwarcie osłony podczas ruchu osłanianych elementów;
2. ponowne założenie, zamknięcie lub włączenie urządzenia ochronnego nie uruchamiało automatycznie maszyny.
