Rynek biogazu w Polsce, mimo wszelkich trudności rozwija się dość dynamicznie. Coraz więcej podmiotów zainteresowanych jest praktycznym podejściem do obszaru logistyki substratów
i substancji pofermentacyjnej.
Projekt |
Główne substraty |
Azot (N) |
Fosfor (P2O5) |
Potas (K2O) |
[kg/t] |
||||
A |
Wywar pszeniczny, gnojowica bydlęca |
3,8 |
1,1 |
2,1 |
B |
Gnojowica bydlęca, kiszonki z trawy i kukurydzy |
5,4 |
2,1 |
6,7 |
C |
Pomiot kurzy, kiszonka z kukurydzy |
6,5 |
2,7 |
3,5 |
Średnia |
5,2 |
2,0 |
4,1 |
Zawartość NPK w pofermencie ma oczywiście konkretną wartość w ekwiwalencie nawozów mineralnych. Można ją obliczyć sprawdzając wartość „czystych składników” w oferowanych na rynku nawozach mineralnych. Przyjmując, że wartość NPK kształtuje się następująco: azot: 2,50 zł/kg, fosfor: 3,25 zł/kg, potas: 2,17 zł/kg, można obliczyć teoretyczną wartość nawozową. Przykładowo dla projektu B z tabeli uzyskujemy około 35 zł wartości nawozowej 1 tony pofermentu. Dodatkowo należałoby uwzględnić wartość innych składników mineralnych występujących w osadzie w mniejszej ilości: wapnia, magnezu, siarki, żelaza, manganu, cynku, miedzi, itp. Należy jednak podkreślić, że w porównaniu stosowania pofermentu i nawozów mineralnych, poferment wymaga znacznie większych nakładów na transport i aplikację na pola. W praktyce substancja pofermentacyjna jest udostępniana za niewielkie opłaty lub za darmo.
W kontekście porównania stosowania gnojowicy surowej i gnojowicy po fermentacji warto wskazać jeszcze na aspekt środowiskowy. Nawozy naturalne (także obornik, pomiot kurzy, itp.) podczas składowania i w mniejszym stopniu gdy są rozrzucone na polu emitują duże ilości metanu (CH4), który jest jednym z gazów cieplarnianych, mogącym mieć wpływ na globalne zmiany klimatu. Rolnictwo jest jednym z sektorów gospodarki o najwyższej emisji metanu. Aktualnie Unia Europejska ogranicza emisję dwutlenku węgla – w przyszłości mogą się pojawić ograniczenia dotyczące emisji metanu, także z rolnictwa. Abstrahując od wpływu metanu na zmiany klimatyczne można go wykorzystać także energetycznie.Nie bez znaczenia jest też fakt, że w procesie fermentacji metanowej niszczone są nasiona chwastów i patogeny. Tymczasem w nawozach naturalnych te składniki łatwo mogą się zachować i wpływać na nakłady finansowe produkcji rolnej (zwiększenie zużycia pestycydów). Jak wcześniej wspomniano w pofermencie występuje większy udział azotu amonowego w azocie ogólnym, niż w gnojowicy, czy oborniku. Ma to wpływ na lepszą przyswajalność przez rośliny, ale także zmniejsza migrację azotanów do wód gruntowych, czy podziemnych – stosowanie substancji pofermentacyjnej ogranicza więc eutrofizację zasobów wodnych.