Zarząd Główny Krajowego Związku Plantatorów Buraka Cukrowego po przeanalizowaniu możliwych uwarunkowań na rynku cukru po 2017 r., będących następstwem nowych unijnych rozwiązań prawnych, w szczególności dotyczących zniesienia kwotowania na rynku cukru, zniesienia ceny minimalnej buraków cukrowych, wygaśnięcia dotychczasowych regulacji dotyczących prawa do uprawy i dostawy oraz nowych uregulowań dotyczących wzajemnych stosunków, praw i obowiązków plantatorów i producentów cukru, uważa, że koniecznie trzeba opracować ujednolicone warunki kontraktacji dla plantatorów we wszystkich rejonach kraju w postaci ogólnokrajowego porozumienia branżowego.
Jak zaznacza KZPBC wypracowanie nowych rozwiązań powinno obowiązywać począwszy od roku gospodarczego 2017/18, czyli zostać zawarte najpóźniej przed zasiewami buraków cukrowych w 2017 roku.
W ocenie KZPBC brak wypracowania ogólnokrajowego porozumienia branżowego może doprowadzić do pogłębiania różnic w cenie za buraki i obniżki tej ceny, nieuzasadnionego zwiększenia kosztów obsługi odbioru surowca, likwidacji części rejonów plantacyjnych, zmniejszenia krajowej produkcji buraków, a także utraty znaczenia organizacji w reprezentowaniu plantatorów przy negocjowaniu warunków kontraktacji.
Zdaniem plantatorów buraka cukrowego wsparcie uprawy buraków cukrowych w postaci płatności powiązanych z produkcją jest strategicznym i niezbędnym elementem warunkującym utrzymanie uprawy buraka cukrowego w Polsce. Jednak poziom tego wsparcia w wysokości ustalonej przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi i przyjętej przez Parlament, jest zbyt niski (50% dotychczasowej koperty dla płatności cukrowej), aby umożliwić pełną konkurencję z plantatorami z innych krajów, gdzie zastosowanie ma system płatności na gospodarstwo (SPS).
W krajach tych jak podkreśla KZPBC płatności do uprawy buraków cukrowych są włączone do dopłat bezpośrednich ogółem i trudno określić, jaki mają wpływ na opłacalność uprawy. Plantatorzy tych krajów, otrzymują je i będą otrzymywać w latach 2015-20 w wysokości przyznanej reformą z 2005 r (ok. 800 €/ha). Ponadto sposób rozdysponowania tego wsparcia w Polsce w formie płatności na powierzchnię buraków kwotowych może w ocenie plantatorów buraków prowadzić do przekroczenia maksymalnego limitu areału, powyżej którego wsparcie to może zostać zawieszone.
Dlatego Krajowy Związek Plantatorów Buraka Cukrowego apeluje do Rządu RP o prowadzenie polityki, która w kolejnych latach zapewni plantatorom buraka cukrowego możliwość otrzymywania płatności związanej z produkcją buraków.
