W ofercie są odmiany populacyjne oraz mieszańcowe żyta. Aktualnie dominują mieszańce (hybrydy), wykazujące wyraźnie wyższy, przeciętnie o 20% potencjał plonowania. Dzięki temu cieszą się na ogół większą popularnością, choć trzeba mieć na uwadze fakt, iż ich materiał siewny należy corocznie odnawiać, co wprawdzie podraża koszty zakupu (ponad dwukrotnie większe), ale na ogół wyższe plony i lepsza jakość ziarna, rekompensują ponoszone nakłady.
Przy ich wyborze należy wykorzystać listę zalecanych odmian (LZO) dla swego województwa. Są one corocznie publikowane przez stacje COBORU na podstawie 2-3 letnich badań prowadzonych w ramach porejestrowych doświadczeń odmianowych (PDO).
Żyto ma niewielkie wymagania glebowe, często uprawiane jest na glebach klasy bonitacyjnej V i VI, przy pH gleby poniżej 5. Na takich glebach trudno uzyskać plony przekraczające 3 t/ha, zwłaszcza odmian mieszańcowych. Wskazane jest wówczas wcześniejsze wapnowanie, np. czarną kredą, zawierającą 40 proc. CaO w formie węglanowej oraz kwasy humusowe, czyli główny składnik próchnicy glebowej. W 2-letnich badaniach z tym nawozem (2 t/ha), uzyskano zwyżkę plonu ziarna żyta o 26,7 proc. w stosunku do obiektu kontrolnego (bez wapnia). Należy sądzić, iż dzięki lepszemu wykorzystaniu składników (głównie P, K i Mg), poprawie pojemności wodnej i stymulacji do namnażania pożytecznej mikroflory glebowej.
Odmiany mieszańcowe żyta ze względu na lepszą krzewistość, wysiewane są w mniejszej ilości, przeciętnie dwie jednostki siewne, co odpowiada 200 kiełkującym ziarniakom na 1 m2 (65–75 kg/ha, zależnie od masy 1000 ziaren). Podczas żniw wysiew w tej ilości, powinien zapewnić obsadę 450-600 płodnych kłosów na 1 m2, oraz plon ziarna w wysokości 7-9 t/ha. Taka obsada kłosów, a następnie liczba wykształconych dorodnych ziaren w kłosie i ostateczny plon, jest wypadkową wielu czynników, w tym przebiegu pogody. Odmiany populacyjne należy wysiewać w większej ilości, tj. do 300 ziaren na 1 m2 (do 120 kg/ha).
Przy wczesnym wysiewie oraz w lepszych warunkach glebowych i stanowisku, normę wysiewu obydwu form można zmniejszyć o 10 proc., wysiewając ziarno na głębokość 2-3 cm. Z kolei przy opóźnionym terminie wysiewu oraz w gorszych warunkach glebowych, normę wysiewu należy zwiększyć o 10 proc. Późniejszy termin siewu ułatwi także wybór lepszego przedplonu, wydłuży okres na przygotowanie roli oraz zmniejszy porażenie roślin przez chwasty, choroby i szkodniki. Niemniej pod względem wymagań agrotechnicznych, są niekiedy znaczne różnice pomiędzy odmianami, stąd przed ich wysiewem, należy dokładnie zapoznać się z zaleceniami firm hodowlano-nasiennych, oferujących poszczególne odmiany.
Pod względem terminu siewu nie ma zasadniczych różnic pomiędzy odmianami populacyjnymi a mieszańcami, choć niektórzy proponują, by mieszańce wysiewać wcześniej (przeciętnie o 5 dni), by miały czas na dobre rozkrzewienie. Dawniej zalecano ich wysiew od 5 do 15 IX, w zależności od rejonu kraju, by zapewnić 50-dniowy okres jesiennej wegetacji. Obecnie wobec wyraźnych zmian klimatu, związanych z wydłużeniem wegetacji jesiennej, termin wysiewu mieszańców można proponować na 15-30 IX, zaś populacyjnych od 20 IX do 5-10 X, w zależności od rejonu kraju oraz aktualnego i prognozowanego przebiegu pogody.
