Straty w plonie bulw na plantacjach niechronionych mogą w skrajnych przypadkach sięgać nawet 100 procent. Na źle lub słabo chronionych straty te mogą wynieść 30-50 procent. Podpowiadamy jak skutecznie zwalczać zarazę ziemniaka.
Zarazę ziemniaka wywołuje organizm grzybopodobny Phytophthora infestans, który nie zwalczony, w bardzo krótkim czasie (w sprzyjających warunkach wilgotnościowo-termicznych jest to okres 7-10 dni), może doprowadzić do zainfekowania praktycznie całej plantacji. Straty w plonie bulw na plantacjach niechronionych mogą w skrajnych przypadkach sięgać 90-100%, a na źle lub słabo chronionych straty te mogą wynieść nawet 30-50%.
Zobacz także: Ziemniak zawiązuje bulwy. Sprawdź, co powinieneś dla niego zrobić w tym kluczowym okresie
Faza, która obecnie jest widoczna na większości plantacji ziemniaka, obejmuje kwitnienie. Jest to bardzo ważna faza rozwojowa, gdyż to w trakcie tego okresu następuje stabilizacja rozwoju naci oraz intensywna tuberyzacja. Zadaniem ochrony w tym czasie powinno być niedopuszczenie do przedwczesnego zniszczenia łodyg oraz powierzchni asymilacyjnej liści (tzw. naci,) jak również zapobieżenie powstaniu nowych infekcji.
W warunkach większego zagrożenia (wysoka wilgotność, opady, poranna rosa) zalecane jest stosowanie fungicydów o działaniu systemicznym o przedłużonym okresie działania. W tym czasie wskazane jest również zabezpieczanie przed odglebowym porażeniem zarodnikami konodialnymi rozwijających się bulw. W celu zabezpieczenia całej rośliny, wskazane jest zastosowanie s.cz. fungicydów mających właściwości interwencyjne (np. chlorowodorek propamokarbu, chlorowodorek propamokarbu + fluopikolid, oksatiapiprolina, oksatiapiprolina + bentiawalikarb izopropylowy, oksatiapiprolina + amisulbrom, mandipropamid, mandipropamid + difenokonazol, mandipropamid + cymoksanil, cymoksanil, cymoksanil + fluazynam, cymoksanil + wodorotlenek miedzi, dimetomorf, dimetomorf + fluazynam, chlorowodorek propamokarbu + fluopikolid, ametoktradyna + dimetomorf).
Następny etap obejmuje okres od końca kwitnienia, poprzez zamieranie naci do osiągnięcia dojrzałości zbiorczej bulw przez ziemniaka. Głównym zadaniem na tym etapie jest ochrona bulw oraz obniżanie ryzyka ich zakażania przez zarodniki zarazy. Do skutecznego zabezpieczenia bulw ziemniaka, możemy wykorzystywać s.cz. fungicydów wykazujących działanie systemiczne oraz translaminarne ze szczególnym uwzględnieniem tych, które posiadają właściwości antysporulacyjne (np. chlorowodorek propamokarbu + fluopikolid, oksatiapiprolina, oksatiapiprolina + bentiawalikarb izopropylowy, oksatiapiprolina + amisulbrom, dimetomorf, dimetomorf + fluazynam).
W naszym kraju do zwalczania zarazy w uprawie ziemniaka, zarejestrowanych jest blisko 80 syntetycznych fungicydów. W tabeli podano przykładowe s.cz. fungicydów, które są polecane do ochrony liści, łodyg i bulw, interwencyjnie i antysporulacyjnie, działające systemicznie (układowo), translaminarnie (wgłębnie) lub wgłębnie i powierzchniowo.