Żółtlica drobnokwiatowa w ciągu sezonu wegetacyjnego jest w stanie wydać nawet 4 pokolenia. Łodygi posiadają zdolność do samoistnego ukorzeniania się po zetknięciu z wilgotną glebą.
Żółtlica drobnokwiatowa Galinsoga parviflora, ang.: gallant soldier, potocznie: ognicha. Rodzina: Asteraceae (astrowate, złożone). Roślina roczna, jara. Wschodzi wiosną, latem i jesienią. Kwitnie od maja do października. Rośnie na wysokość 10-40 (80) cm. Rozmnażanie z nasion. Produktywność jednej rośliny to 5- 100 tys. (300 tys.) nasion, które zachowują żywotność 2 do 5 lat.
Występowanie i szkodliwość
Jest to chwast, który występuje głównie w kukurydzy, ziemniakach, burakach, słoneczniku, gryce i soi, może pojawiać się również na ścierniskach i w roślinach warzywnych. Najlepiej czuje się na glebach ciepłych, przewiewnych, piaszczysto-gliniastych, próchnicznych, zasobnych w azot.
Szkodliwość tego gatunku polega w głównej mierze na możliwości wydania kilku pokoleń w ciągu sezonu (pełny rozwój trwa od 4 do 6 tygodni!). Ponadto chwast ten bardzo intensywnie pobiera azot z gleby. Ekonomiczny próg szkodliwości dla tego gatunku nie został opracowany ale przyjmuje się, że w większości upraw rolniczych wynosi od 5 do 10 roślin na 1 m2.
Czy wesz, że
Nazwa botaniczna Galinsoga parviflora, została nadana na cześć Mariano Martíneza de Galinsogę, nadwornego lekarza i dyrektora Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Madrycie.
Żółtlica jest gatunkiem wskaźnikowym gleb ciepłych, szybko nagrzewających się i zasobnych w azot i węglan wapnia. W ciągu sezonu wegetacyjnego jest w stanie wydać 2-3 (4) pokolenia. Łodygi posiadają zdolność do samoistnego ukorzeniania się po zetknięciu z wilgotną glebą. Nasiona w glebie kiełkują jedynie z głębokości maksymalnie 2 cm (z głębszych warstw gleby praktycznie nie kiełkują).
Gatunek ten jest doskonałym detektorem temperatury powietrza (wystąpienia pierwszych jesiennych przymrozków), gdyż już w temp. 0°C liście tej rośliny zamierają.
Młode pędy żółtlicy są jadalne na surowo lub w postaci sałatki. Mogą też być suszone i po sproszkowaniu dodawane do zupy. Żółtlica drobnokwiatowa (guasca w jęz. keczua) jest jadana w Andach od czasów Inków, uprawiana razem z kukurydzą i sprzedawana komercyjnie na targach. Obecnie jest równie chętnie spożywana jako warzywo w płd.-zach. Azji. Natomiast w Kolumbii, żółtlica do dnia dzisiejszego, jest stosowana jako przyprawa, dodaje się ją zwłaszcza do zupy zwanej ajiaco. Żółtlicą można skarmiać króliki, gdyż jest ich ulubionym przysmakiem.