W Sejmie RP prowadzone są obecnie prace nad rządowym projektem ustawy o oznakowaniu produktów wytworzonych bez wykorzystania organizmów genetycznie zmodyfikowanych jako wolnych od tych organizmów.
Opracowanie przepisów umożliwiających oznakowanie produktów wytworzonych bez wykorzystania organizmów genetycznie zmodyfikowanych (GMO) wynika z postulatów zgłaszanych przez organizacje społeczne, organizacje konsumenckie oraz część producentów. W świetle dyskusji społecznej dotyczącej GMO, która cyklicznie pojawia się wraz z każdą inicjatywą ustawodawczą w tym obszarze, nasilają się też apele, aby dać konsumentom prawo wyboru przy zakupie produktów żywnościowych ze względu na informację, czy w danym produkcie występuje modyfikacja genetyczna i czy w procesie wytwarzania produktów były wykorzystywane GMO.
Znakowanie „wolne od GMO” jest też działaniem uzupełniającym dla realizowanych przez resort rolnictwa prac na rzecz zwiększenia udziału krajowego białka roślinnego bez GMO w produkcji pasz. Od roku 2010 rząd realizuje programy wsparcia produkcji roślin białkowych, ale zainteresowanie przemysłu paszowego krajowym białkiem jest wciąż nieznaczne. Przyczyn małego zainteresowania rodzimymi źródłami białka upatruje się w dominującej obecności na krajowym rynku paszowym, konkurencyjnej pod względem jakościowym oraz marketingowym, importowanej śruty sojowej, która w blisko 100% jest zmodyfikowana genetycznie. Uzyskanie niezbędnych ilości krajowego białka paszowego, które mogłyby wzbudzić zainteresowanie przemysłu paszowego (jednorodne partie), wymaga podjęcia działań organizacyjnych i marketingowych. Jednym z nich jest wprowadzenie przepisów o znakowaniu „wolne od GMO”. Umożliwienie producentom wytwarzania i wprowadzania na rynek żywności pochodzenia zwierzęcego oznakowanej w sposób wskazujący, że w produkcji nie były stosowane pasze genetycznie zmodyfikowane, spowoduje zwiększenie zapotrzebowania na krajowe pasze wolne od GMO, szczególnie na rynkach lokalnych.
Znakowanie produktów roślinnych jako „wolne od GMO” w świetle przepisów prawa regulującego zasady przekazywania konsumentom informacji o żywności jest możliwe tylko dla tych produktów, które mają odpowiedniki modyfikowane genetycznie dopuszczone do obrotu na rynku UE. Dopuszczenie możliwości znakowania „wolne od GMO” na produktach roślinnych, które nie mają takich odpowiedników w obrocie na rynku wspólnotowym (np. jabłka, marchew, sałata, pszenica), spowodowałoby wprowadzenie konsumenta w błąd przez fałszywe wskazanie, że rynek spożywczy jest pełen produktów genetycznie zmodyfikowanych w sytuacji, kiedy nie jest to prawda. Prawo UE nakłada bezwzględny obowiązek znakowania produktów GMO. W świetle prawa UE produktem GMO jest produkt, który zawiera 0,9% i powyżej GMO w produkcie lub w składnikach zmodyfikowanych genetycznie. Jeżeli obecność ta jest przypadkowa lub technicznie nieunikniona i zawartość GMO jest poniżej poziomu 0,9%, a podmioty gospodarcze odpowiedzialne za ten produkt są w stanie tę przypadkowość udowodnić – produkty nie muszą być znakowane jako GMO. Nie znakuje się również produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących ze zwierząt lub od zwierząt karmionych paszami GMO, gdyż zgodnie z badaniami naukowymi, zmodyfikowane DNA nie przechodzi do organizmu zwierzęcego, tym samym produkt pochodzenia zwierzęcego nie jest GMO i nie podlega znakowaniu informacją dotyczącą GMO.
Źródło: Sejm RP
