Komitet Rolnictwa i Obrotu Rolnego Krajowej Izby Gospodarczej wnioskuje do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Krzysztofa Jurgiela o znowelizowanie rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi z dnia 28 maja 2008 roku (DU nr. 93 poz. 595 z 2008 roku) zmieniającego rozporządzenie w sprawie znakowania środków spożywczych a podpisane przez M. Sawickiego.
Jak zaznaczają wnioskodawcy doniosłość gospodarcza i społeczna omawianej kwestii wiąże się z dominującym znaczeniem na rynku żywności przeważający, bo ponad 50% udział produktów świeżych, pakowanych w jednorazowych opakowaniach w zmodyfikowanej atmosferze ochronnej. Wymienione powyżej Rozporządzenie sw & 3 ust. 1 pkt 1 stanowi; „…. pakowany/a w atmosferze ochronnej, jeśli przy pakowaniu środka spożywczego użyto gazu obojętnego powodującego przedłużenie okresu trwałości tego środka”.
Zdaniem Komitetu omawiana regulacja jest nie tylko nie precyzyjna (do czego zobowiązuje ministra odpowiednia delegacja ustawy z dnia 21 grudnia z dnia 21 grudnia 2000 roku o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych- (DU nr 187poz. 1577 z pózn. zm. oraz art. 50 ust.1 ustawy z 28 sierpnia 28 sierpnia 2008 roku o bezpieczeństwie żywności i żywienia – DU nr.137 z 2008 roku), ale także zawiera nieścisłości merytoryczne, gdzie pominięto atmosferę zmodyfikowaną a jednocześnie błędnie przypisano gazom obojętnym właściwości przedłużania okresu trwałości pakowanej żywności.
Gazem obojętnym jest azot, a ten nie ma zdolności wydłużania trwałości środków spożywczych. Taką właściwość natomiast ma dwutlenek węgla, który jest gazem aktywnym i cechuje go najwyższa skuteczność biostatyczna wobec pleśni i pospolicie występujących bakterii tlenowych.
– We wnioskowanej noweli rozporządzenia, co pragnę szczególnie zaznaczyć, niezbędne jest określenie w sposób normatywny (a więc ustalone nomy i proporcje poszczególnych rodzajów gazów). Te normy i proporcje gzów w składzie atmosfery ochronnej w opakowaniach ze świeżą żywnością muszą uwzględniać ich niezmienny stan od momentu zapakowania produktu przez cały okres jej przechowywania w łańcuchu dystrybucyjnym. Każdorazowe odstępstwo od tych ustalonych norm, musi skutkować natychmiastową eliminacją produktu z łańcucha dystrybucyjnego ze względu na ryzyko zdrowotne zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Integrowane obecnie państwowe organa kontroli bezpieczeństwa zdrowotnego żywności mają obowiązek ze szczególną starannością badać tę problematykę w produkcji i całym łańcuchu dystrybucji – mówi Adam Tański, przewodniczący Komitetu Rolnictwa i Obrotu Rolnego KIG
Źródło: KIG
