Wysokie ceny nawozów mineralnych zmuszają do podejmowania wielopłaszczyznowych działań mających na celu zwiększenie wykorzystania przez rośliny składników nawozowych, przy jednoczesnym zminimalizowaniu ich strat. Można tego między innymi dokonać poprzez właściwie dobrane następstwo roślin.
Odpowiedni dobór roślin wzbogacających glebę w substancję organiczną w odniesieniu do roślin zubożających daje również możliwość utrzymania dodatniego bilansu próchnicy glebowej. Istotną rolę przy formułowaniu płodozmianu odgrywa również wzbogacanie środowiska glebowego w azot biologiczny, co może zmniejszyć stosowanie nawozów azotowych.
Właściwie dobrany płodozmian umożliwia efektywne wykorzystanie w latach następnych plonotwórczego potencjału nawozów mineralnych, zwłaszcza naturalnych i organicznych oraz wapniowych i wapniowo-magnezowych. Daje to również możliwość wykorzystania, choć w mniejszym stopniu, następczego działania nawozów azotowych, fosforowych i potasowych.
Mimo realnych zalet stosowania właściwie dobranego następstwa roślin w wielu gospodarstwach w ostatnim okresie doszło do radykalnych uproszczeń zmianowania, często do 3 – 4 gatunków roślin.
W warunkach Polski po roślinach bobowatych, okopowych, rzepaku i pastewnych niemotylkowych najczęściej uprawiane są zboża ozime i jare. Ziemniaki i buraki najczęściej uprawia się między zbożami po zastosowaniu nawozów naturalnych, zwłaszcza obornika. W przypadku buraków nawóz naturalny zalecany jest do stosowania w okresie jesiennym, zaś w przypadku ziemniaków można go aplikować wiosną.
Przy braku możliwości zastosowania obornika dobrym przedplonem w uprawie tych roślin są motylkowe jednoroczne. Po zbożach uprawiane są rośliny strączkowe grubonasienne, przy czym należy pamiętać o ich znacznych różnicach w stosunku do wymagań glebowych. Bobik dobrze reagujący na nawożenie organiczne charakteryzuje się dużymi wymaganiami glebowymi. Z kolei łubiny, uprawiane na glebach lekkich mają niewielkie wymagania glebowe. Jednakże w obu przypadkach rośliny te wzbogacając glebę w azot biologiczny pozostawiają bardzo dobre stanowisko pod roślinę następczą. Dodatkowo dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu prowadzą do spulchnienia gleby. Właściwą strukturę gleby i dodatkowe wzbogacenie w azot można również osiągnąć poprzez uprawę pastewnych roślin motylkowych jednorocznych i wieloletnich. W przypadku uprawy rzepaku ozimego czy pszenicy ozimej po tej grupie roślin nie zaleca się jesiennej dawki azotu.
