17 i 18 lutego w Parlamencie Europejskim odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (AGRI), podczas którego posłowie wymienili poglądy m.in. w sprawie badania dotyczącego organizacji producentów, rozporządzenia przejściowego w sprawie Wspólnej Polityki Rolnej i innowacji w rolnictwie oraz wysłuchali dyrektora wykonawczego Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), B. Urla.
Poseł Krzysztof Jurgiel zabrał kilkukrotnie głos, podkreślając, że Polska popiera formy organizowania się producentów, jako że wzmacniają one ich pozycję w łańcuchu dostaw. Zwrócił jednak uwagę, iż w projekcie rozporządzenia o planach strategicznych WPR Komisja zaproponowała dość wąski katalog organizacji producentów, który nie obejmuje spółdzielni, grup producentów i podobnych form prawnych. W związku z tym potrzebne jest zapewnienie elastyczniejszego podejścia do wyboru form współpracy organizacji producentów.
Eurodeputowany interweniował także podczas wymiany poglądów z dyrektorem wykonawczym EFSY, B. Urlem, pytając go o stan zaawansowania prac nad szczepionką przeciwko ASF i prognozy na przyszłość oraz plan działania w zakresie zwalczania ASF. Poseł Jurgiel zapytał również o to, czy Unia kontroluje import i dokonuje kontroli używania substancji czynnych takich jak atrazyna, eptc, karbofuran, linuran, propachlor i symazyna w towarach (szczególnie kukurydzy) importowanych z Ukrainy.
Poniżej prezentujemy wypowiedź posła Krzysztofa Jurgiela na Komisji AGRI w dniu 18 lutego 2020 roku w sprawie organizacji producentów
,,Polska generalnie popiera tworzenie uznanych organizacji producentów oraz innych form organizowania się producentów, mając na uwadze, iż wzmacnia to pozycję producentów w łańcuchu dostaw, pozwalając m.in. koncentrować podaż. W projekcie rozporządzenia o planach strategicznych WPR, Komisja zaproponowała, aby tylko organizacje producentów uznane na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 kwalifikowały się do wsparcia w ramach interwencji sektorowych w „pozostałych sektorach”. Wiele państw członkowskich, w których nie ma POs lub jest ich niewielka liczba wnioskowało o rozszerzenie zakresu kwalifikujących się form współpracy, aby objąć również spółdzielnie, grupy producentów i podobne formy, które nie zostały jeszcze uznane za organizacje producentów. W prezentowanych stanowiskach Polska wnioskowała o możliwość elastycznego podejścia państw członkowskich w zakresie wyboru form współpracy producentów rolnych uprawnionych do realizacji interwencji sektorowych w oparciu o formy współpracy producentów działające na podstawie przepisów krajowych, np. o takie jak grupy producentów rolnych i ich związki oraz spółdzielnie i ich związki. Uzasadniając, że takie podejście zapewni stabilność dalszego rozwoju podmiotów gospodarczych już funkcjonujących na rynku (gdzie także znaczący ich odsetek korzystał lub korzysta z dotychczasowych instrumentów wsparcia WPR), zwiększy możliwość pełnego osiągania celów, o których mowa w art. 6 niniejszego rozporządzenia, oraz zostanie zachowana spójność między zakresem beneficjentów uprawnionych do korzystania z dostępnego instrumentarium rynkowego oraz wsparcia, o którym mowa w art. 71 projektowanego rozporządzenia. Obecnie na poziomie Rady nadal trwają dyskusje co do zakresu elastyczności w odniesieniu do form współpracy i kwalifikowalności beneficjentów’’.
Źródło: AGRI
Opracował: Samuel Skrzysz
