fbpx

W sprawie likwidacji rekompensat wodno-środowiskowych dla hodowców ryb karpiowatych

Poniżej prezentujemy odpowiedz Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej na wniosek samorządu rolniczego w sprawie planowanej w resorcie gospodarki morskiej re-alokacji środków przeznaczonych na inwestycje realizowane w ramach Priorytetu 2 działanie “Akwakultura świadcząca usługi środowiskowe” na rzecz Priorytetu 1, zawartych w Programie Operacyjnym „Rybactwo i Morze”.

Samasz loteria - baner

Resort gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej informuje iż przesłankę dla realokacji środków pomiędzy Priorytetem 2 a Priorytetem 1 PO RYBY 2014-2020, w tym rezygnacji z działania “Akwakultura świadcząca usługi środowiskowe” stanowi przeprowadzona w resorcie gospodarki morskiej analiza wpływu rekompensat wodnośrodowiskowych na rentowność tradycyjnych gospodarstw akwakultury.

Z doświadczeń perspektywy 2007-2013 wynika, iż pomoc finansowa oparta na systemie rekompensat zmniejsza rentowność gospodarstw akwakultury o blisko 20%. Środki publiczne zamiast zwiększyć przychody gospodarstw karpiowych, zwiększając jednocześnie ich zdolności inwestycyjne, spowodowały spadek cen karpia i zmniejszenie wydajności produkcji do poziomu ledwie rekompensującego koszty produkcji. Podkreślono, iż po zakończeniu perspektywy 2007-2013, kiedy wypłata rekompensat wodnośrodowiskowych ustała, gospodarstwa karpiowe zaczynają znowu konkurować o rynek i sprzedają swoje produkty po cenach zapewniających im dodatni wynik finansowy. Zdaniem resortu prowadzi to do wniosku, że zapewnienie rentowności powinno wynikać z prawidłowego bilansowania kosztów i przychodów, warunkujących długofalową żywotność ekonomiczną gospodarstw akwakultury. Przychody powinny pochodzić przede wszystkim ze sprzedaży ryb konsumpcyjnych oraz w mniejszym stopniu materiału zarybieniowego i obsadowego. Obecny udział rekompensat powinien zostać zredukowany. Wzrost obrotów i przychodów gospodarstw powinien być generowany poprzez działania inwestycyjne, obsługę turystyki wędkarskiej, agroturystyki oraz świadczenia usług wyspecjalizowanych np. restauratorskich, melioracyjnych i doradczych (wielofunkcyjność) wprowadzanych dzięki aktywizacji osób i menadżerów odpowiedzialnych za funkcjonowanie gospodarstw rybackich.

Przekazano ponadto, że dodatkową przesłanką dla rezygnacji z wdrażania działania “Akwakultura świadcząca usługi środowiskowe” jest obserwowany w ostatnich latach, dynamizm zmian uwarunkowań ekonomicznych w sektorze rybactwa spowodowany pogarszającym się stanem zasobów w Morzu Bałtyckim, co spowodowało z kolei znaczące pogorszenie sytuacji finansowej podmiotów działających w obszarze rybactwa. Szczególnie dotkliwie odczuwają to małe gospodarstwa rybackie, stanowiące nierzadko jedyne źródło dochodu prowadzących je rodzin. Stan zasobów w Morzu Bałtyckim już od kilku lat ulega stałemu pogorszeniu, co wielokrotnie podkreślano na forum spotkań państw członkowskich, Komisji Europejskiej i przedstawicieli ICES. Skutkiem powyższego jest rokroczne pomniejszanie narodowych kwot połowowych dorsza, czego przykładem jest przyznanie Polsce na rok 2017 kwoty mniejszej o ok. 55% w stosunku do stanu sprzed trzech lat. Pomimo sukcesywnego pomniejszania w ostatnich latach kwoty dorsza nie była ona wykorzystywana w 100%, zarówno w przypadku Polski, jak i innych państw członkowskich, co świadczy o braku tego gatunku ryb w wodach Morza Bałtyckiego, a szczególnie w jego strefie przybrzeżnej. Niestabilny stan zasobów, jak również niskie ceny rynkowe produktów rybołówstwa, wynikające ze złej kondycji poławianych ryb – powodują, iż coraz częściej działalność rybacka staje się nierentowna. Wykonujące ją podmioty zmuszone są do ograniczania swojej aktywności połowowej z uwagi na brak jej ekonomicznego uzasadnienia. Problem ten zauważalny jest szczególnie w ostatnich latach w odniesieniu do małych, rodzinnych gospodarstw rybackich poławiających w strefie przybrzeżnej, dla których tradycyjnie poławianym gatunkiem jest m.in. dorsz.

Podkreślono, iż przesłanką decyzji o realokacji środków finansowych nigdy nie było i nie jest zahamowanie produkcji karpia, a wręcz przeciwnie – ze względu na olbrzymią wartość kulturową tego gatunku – wzrost jego produkcji i zapewnienie cen zbytu gwarantujących rzeczywistą rentowność gospodarstw. Dlatego też, zdaniem MGMiŻŚ wartość handlowa karpia nie powinna być w jakikolwiek sposób deprecjonowana. Jednocześnie, podkreślono, iż opracowywany obecnie projekt zmian PO RYBY 2014-2020 nie jest wersją ostateczną i w ramach prac rozważane są różne alternatywne warianty, poddawane sukcesywnie wnikliwiej analizie.

Na zakończenie podkreślono, iż przeniesienie działu administracji rządowej rybołówstwo z resortu rolnictwa do gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej miało na celu usprawnienie zarządzania sektorem rybackim w Polsce. Stworzenie odrębnego resortu gospodarki morskiej, w którym duże znaczenie ma rybactwo, powoduje, że sprawy rybackie nabierają szczególnego znaczenia i nie giną, jak to miało miejsce w resorcie rolnictwa, w natłoku innych realizowanych wówczas priorytetów rolnych. Połączenie spraw rybackich z szeroko pojętą gospodarką morską i śródlądową w jednym resorcie nadaje, w ocenie resortu gospodarki morskiej, należną rangę i tworzy instytucjonalne warunki rozwoju, zapewniając jednocześnie podmiotom branżowym kompleksową i skuteczną obsługę administracyjną.

Źródło: KRIR

Baner SDF
Baner webinarium konopie
Najpopularniejsze artykuły

Najpopularniejsze artykuły

None found

NAJNOWSZE WIADOMOŚCI
INNE ARTYKUŁY AUTORA




ARTYKUŁY POWIĄZANE (TAG)

NAJNOWSZE KOMENTARZE

Newsletter

Zapisz się do Rolniczego Newslettera WRP.pl, aby otrzymywać informacje o tym co aktualnie najważniejsze w krajowym i zagranicznym rolnictwie.