Wspólna polityka rolna (WPR) jest jedną z najwydajniejszych polityk, trzeba jednak wprowadzić pewne poprawki, by działała jeszcze prężniej – apel ten został skierowany 20 lutego 2018 roku przez Copa i Cogeca do ministrów rolnictwa UE.
Copa i Cogeca są zdania, że komunikat Komisji „Przyszłość rolnictwa i produkcji żywności” stanowi dobry punkt wyjścia do dalszych prac. – Potrzeba jednak gwarancji, że uproszczenie będzie odczuwalne przez rolników, że WPR pozostanie prawdziwie wspólnotową polityką bez renacjonalizacji i że będzie podparta silnym budżetem” – mówi Pekka Pesonen , sekretarz generalny Copa – Cogeca.
Największe w Unii Europejskiej rolnicze organizację związkowe pochwalają plan komisarza Oettingera dotyczący zwiększenia budżetu UE do 1,1-1,2% dochodu narodowego brutto (DNP) w celu sfinansowania WPR, pokrycia luki jaka pojawi się po wyjściu Zjednoczonego Królestwa z UE, a także stawienia czoła coraz poważniejszym wyzwaniom jak migracja i bezpieczeństwo.
– Cieszymy się z utrzymania obydwu filarów WPR. Płatności bezpośrednie muszą pozostać w pierwszym filarze WPR, na aktualnym poziomie, bez współfinansowania. Dochody rolników wynoszą zaledwie 40% średnich zarobków, dopłaty niepowiązane z produkcją ma więc niesamowite znaczenie ekonomiczne dla uzupełnienia dochodów rolników i wsparcia ich wobec zagrożeń. Dobrowolne wsparcie związane z produkcją jest również ważne dla utrzymania żywotności zagrożonych obszarów wiejskich w UE – podkreśla Pesonen – Niepokoi nas nowy model realizacji zaproponowany przez Komisję. Chcemy upewnić się, że nie sprowadzi się on do renacjonalizacji WPR i przyczyni się do poprawy statusu środowiskowego oraz uproszczenia.
Komitety Copa – Cogeca zadowolone są z faktu, że biogospodarka znalazła się w komunikacie Komisji Europejskiej, kładąc nacisk na fakt, że unijne sektory rolnictwa i leśnictwa już przyczyniają się do walki ze zmianami klimatu. Według nich potrzeba jednak więcej badań naukowych, innowacji, usług doradczych, transferu wiedzy i inwestycji, by w pełni wykorzystać ich potencjał. Kluczowe znaczenie ma również zwiększenie spójności między różnymi politykami UE, jak np. EFIS.
Podsumowując Pesonen zwrócił uwagę na znaczenie unijnej strategii na rzecz roślin wysokobiałkowych, korzyści środowiskowych wynikających z ich uprawy i konieczność stworzenia wydajniejszych odmian ze względów agronomicznych. Jak zaznaczył współprodukty produkcji biopaliw w UE i przetworzone białka zwierzęce są ważnymi źródłami białka dla paszy.
Źródło: Copa – Cogeca
