Od dawna znane są zalety uprawy roślin bobowatych, zarówno w siewie czystym, jak i w mieszankach. Dodatkowo system dopłat przyczynił się do większego zainteresowania tą grupą roślin i wzrostu areału uprawy. Rośliny bobowate grubonasienne mają dość wysokie wymagania, szczególnie w zakresie agrotechniki. Znaczenie ma także spora grupa agrofagów, w tym szkodników, które mogą istotnie wpływać na wysokość plonu.
Oprzędziki (fot. 1) – pręgowany, wielożerny, łubinowy i szary – jako pierwsze pojawiają się na plantacjach bobowatych grubonasiennych. Zimują one jako dorosłe chrząszcze w glebie. Wiosną zaczynają żerować już na wschodzących roślinach wygryzając w brzegach liści charakterystyczne ząbki – jest to tzw. żer zatokowy. Chrząszcze są dość płochliwe, żerują zwykle we wczesnych godzinach porannych, a w ciągu dnia ukrywają się pod liśćmi lub w glebie. Szkodliwe są także larwy oprzędzików, które żerując na korzeniach i brodawkach korzeniowych utrudniają przyswajanie azotu atmosferycznego. Oprzędziki mogą powodować straty przez cały okres wegetacji roślin, jednak największe szkody mają miejsce do fazy 6. liścia, szczególnie w okresach ciepłej i suchej pogody.
Mszyce to kolejne ważne gospodarczo szkodniki bobowatych grubonasiennych. Zimują w stadium jaja, w zależności od gatunku na wieloletnich roślinach bobowatych lub krzewach (trzmielina, robinia). Najliczniejszym gatunkiem jest mszyca grochowa (fot. 2), którą można spotkać na wszystkich roślinach bobowatych. Natomiast bobik masowo kolonizuje mszyca burakowa (syn. trzmielinowo-burakowa, (fot. 3), łubin – burakowa i lucernowo-grochodrzewowa, a wykę – wykowa.
Mszyce mogą szkodzić roślinom na dwa sposoby:
- bezpośrednio – wysysają soki z tkanek, co prowadzi do zamierania fragmentów, bądź nawet całych roślin; ponadto tak osłabiona roślina jest bardziej, niż nieopanowana, podatna na wtórne porażenia przez sprawców chorób;
- pośrednio – przenoszą wirusy roślinne, infekując nimi roślinę w momencie rozpoczęcia żerowania i mszyce w największym nasileniu zwykle występują od początku kwitnienia aż do wytworzenia strąków.