Każda okazja jest dobra do tego, by zapoznać się z działaniem robota udojowego. Dotychczasowych okazji było i jest wiele. Wizyty w gospodarstwach z robotami i na targach techniki rolniczej to najważniejsze z nich. Od 31 maja br. miejscem, gdzie w praktyce można zetknąć się z konstrukcją i zasadami użytkowania robota udojowego jest Centrum Szkoleniowe Robota Udojowego w stołecznej SGGW.
Otwarciu Centrum Szkoleniowego Robota Udojowego DeLaval VMS na Wydziale Inżynierii Produkcji Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie towarzyszyło seminarium Automatyzacja technologii pozyskiwania mleka z uwzględnieniem aspektów socjologicznych”. W otwarciu Centrum i seminarium uczestniczyły władze SGGW i Wydziału Inżynierii Produkcji, Prezydent S.C. CE DeLaval, Prezes DeLaval Sp. z o.o. w Polsce i wiele osób zasłużonych dla rozwoju mleczarstwa w Polsce, co tym bardziej podniosło rangę uroczystości, której głównym bohaterem był robot udojowy.
Spotkanie w gronie specjalistów stało się doskonałą okazją do wymiany doświadczeń związanych nie tylko z bieżącym stanem i perspektywami pełnej automatyzacji doju krów w Polsce i na świecie. Silny nacisk położono również na socjologiczną sferę wdrażania postępu w rolnictwie, co zresztą znalazło swoje odzwierciedlenie w tytule seminarium. Do kluczowych czynników sukcesu przy wdrażania postępu w rolnictwie, którego doniosłym przykładem są roboty udojowe, zalicza się kreatywność.
Zagadnienia kreatywności, w ramach referatu “Zmiany w jakości życia ludności wiejskiej w Polsce” podjął Dziekan Wydziału Nauk Humanistycznych SGGW. Zmiany życia na wsi, związane z transformacją, niewątpliwie zmuszają do refleksji, chociażby nad umiejętnością korzystania, a zarazem odwagą sięgania po innowacyjne rozwiązania służące zmniejszeniu uciążliwości pracy w gospodarstwie rolnym. Do takich rozwiązań zaliczają się właśnie roboty udojowe, których rosnąca liczba na świecie potwierdza kreatywność właścicieli gospodarstw mlecznych, a tym samym ich pełną gotowość do wdrażania postępu technicznego w rolnictwie.
Jak podkreślono w trakcie seminarium, użytkownikami robotów udojowych stają się profesjonalni hodowcy, otwarci na nowe technologie, wykazujący umiejętność korzystania z nowoczesnego oprogramowania komputerowego i zdolność sprawnego przystosowania do wymagań związanych z obsługą automatycznego systemu pozyskiwania mleka. Predyspozycje do nadzorowania pracy robota udojowego stanowią ważny, ale nie jedyny element decydujący o stworzeniu sprawnie działającego systemu produkcji mleczarskiej w gospodarstwie. Równie istotne znaczenie wykazuje bowiem przyjęcie odpowiednich rozwiązań technologicznych w oborze, w tym usytuowanie stanowiska udojowego robota (szczególnie w oborach modernizowanych pod kątem zainstalowania robota), zaplanowanie ruchu zwierząt w oborze (między stanowiskami paszowymi, legowiskowymi i udojowymi), doprowadzenie mediów (wody), odprowadzenie mleka i inne.
Wśród czynników stanowiących o sprawnym funkcjonowaniu systemu pozyskiwania mleka istotne miejsce zajmuje także serwis techniczny tworzony przez zespół kompetentnych i równocześnie mobilnych osób odpowiedzialnych za pracę robotów udojowych w regionie. Wbrew pozorom konstrukcja robotów udojowych i ich obsługa podlegają ciągłemu doskonaleniu, dlatego nie przez przypadek otworzone w SGGW Centrum Szkoleniowe Robota Udojowego DeLaval VMS stanowi istotne ogniwo w procesie upowszechniania aktualnej wiedzy na temat automatycznego systemu pozyskiwania mleka, zarówno wśród studentów jak i serwisantów. Wiedza nie sprowadza się jednak tylko do danych technicznych i zasad działania poszczególnych elementów roboczych instalacji.
Wiedza w gospodarstwach z robotami udojowymi potrzebna jest również do sprawnego zarządzania stadem, co w efekcie przekłada się na pełne wykorzystanie potencjału produkcyjnego bydła mlecznego obsługiwanego przez automatyczny system doju i jednocześnie satysfakcję właścicieli gospodarstw, wynikającą z dostępu do nowoczesnej techniki.
Wspomniana satysfakcja dotyczy zarówno właścicieli nowych obór z robotami udojowymi, jak i obór modernizowanych, przystosowanych do obsługi stada krów przez instalację w pełni automatyzującą dój. Doświadczenia związane z wdrażaniem robota udojowego VMS wskazują na niewielką przewagę liczby robotów instalowanych w modernizowanych oborach w porównaniu z oborami nowymi, co potwierdza szansę korzystania z nowoczesnych rozwiązań doju w szerokiej grupie gospodarstw.
Podejmując zagadnienie nowoczesności doju w kontekście jego pełnej automatyzacji nie sposób nie wspomnieć o rozwiązaniu DeLaval AMR. Jest to system techniczny polegający na połączeniu hali udojowej z zestawem robotów umieszczonych wewnątrz obracającej się platformy (dojarni karuzelowej), zastępujących funkcje spełniane przez człowieka przy obsłudze krów. W tego typu rozwiązaniu roboty realizują zadania związane z przedudojowymi zabiegami sanitarnymi, zakładaniem kubków udojowych i poudojową dezynfekcją (opryskiwaniem) strzyków wymienia.
Dyskusja w trakcie seminarium potwierdziła dynamiczny rozwój sektora robotyzacji doju w Polsce i na świecie. W końcu 2011 r. na świecie pracowało ponad 20 tys. robotów udojowych, zaś w perspektywie kilku kolejnych lat przewiduje się podwojenie liczby tego typu instalacji w gospodarstwach mlecznych na świecie. Rosnące znaczenie robotów udojowych w systemie pozyskiwania mleka wynika z szeregu korzyści towarzyszących ich użytkowaniu, obejmujących wzrost ilości mleka wydojonego w poszczególnych stadach krów mlecznych, a także poprawę dobrostanu zwierząt. Korzyści, rozpatrywane w sferze zmniejszanych nakładów pracy i zmian w strukturze pracy w gospodarstwie dotyczą również właścicieli robotów udojowych. Dlatego podejmowanie inicjatyw, w tym uruchomienie Centrum Szkoleniowego Robota Udojowego DeLaval VMS w SGGW służy propagowaniu tych korzyści, stanowiących efekt wdrażania postępu i nowoczesności w zakresie technicznej infrastruktury gospodarstw mlecznych.
“
