fbpx

Stosuj poferment i ogranicz nawożenie mineralne

Ważnym kierunkiem zagospodarowania pofermentu jest jego wykorzystanie nawozowe. Przynosi ono korzyści w produkcji rolniczej oraz może ograniczać negatywne skutki nawożenia mineralnego.

Poferment zawiera biomasę mikroorganizmów przeprowadzających proces fermentacji metanowej, nieprzefermentowane związki organiczne oraz składniki mineralne. Ma on znaczny udział składników pokarmowych w formach mineralnych, które są bezpośrednio dostępne dla roślin, w tym azotu, w przypadku którego forma amonowa stanowi w pofermencie nawet 80% azotu ogólnego. Forma ta może być bezpośrednio pobierana i wbudowywana w związki organiczne, dzięki czemu można uzyskać szybki efekt plonotwórczy.

Stosowanie pofermentu

Stosowanie pofermentu wpływa na zwiększenie plonów roślin uprawnych oraz zmniejszenie ich zapotrzebowania na nawozy mineralne, co w znaczącym stopniu ogranicza koszty produkcji roślinnej. Dodatkowo poprawia jakość gleby, poprzez zwiększenie jej zasobności w dostępne formy składników pokarmowych, zwiększenie pojemności sorpcyjnej gleb, poprawę struktury jonowej kompleksu sorpcyjnego, polegającą na zwiększeniu udziału kationów zasadowych.

Poferment jest źródłem materii organicznej, która z jednej strony ulegając mineralizacji, stanowi źródło składników pokarmowych dla roślin, a z drugiej korzystnie wpływa na właściwości fizykochemiczne gleb, poprawiając ich produktywność. Dla przykładu z dawką 10 t/ha pofermentu wprowadzamy około 0,4 t materii organicznej. Dodatkową korzyścią stosowania pofermentu jest zmniejszenie emisji odorów, w stosunku do tradycyjnie stosowanej w rolnictwie gnojowicy.

Istnieje kilka możliwości nawozowego wykorzystania pofermentu. Może to być bezpośrednia aplikacja na grunty orne i użytki zielone, separacja na frakcję ciekłą i stałą, które są aplikowane na pole, kompostowanie oraz uszlachetnianie składu, czyli produkcja nawozów organicznych, organiczno-mineralnych i środków poprawiających właściwości gleby.

Czym różni się poferment od nawozów naturalnych

Poferment, który opuści komorę fermentacyjną pod względem właściwości fizycznych przypomina typową gnojowicę, mając porównywalną zawartość suchej masy. W zależności od rodzaju substratów stosowanych w biogazowni może on zawierać większą ilość azotu i potasu. Zawartość fosforu jest z kolei porównywalna w pofermencie i w gnojowicy. Różnica polega przede wszystkim na mniejszej emisji odorów, która ma miejsce w przypadku dobrze przefermentowanego pofermentu.

Frakcja ciekła pofermentu po separacji wykazuje podobne właściwości do gnojówki, z kolei frakcja stała charakteryzuje się podobnymi właściwościami do obornika. Jednak w przypadku słomy znajdującej się w oborniku rozkład w glebie jest dłuższy niż w przypadku zawartej w pofermencie nierozłożonej np. kiszonki z kukurydzy. W związku z tym w glebie szybszemu rozkładowi ulega frakcja stała pofermentu w porównaniu do obornika.

ZOSTAW KOMENTARZ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Najpopularniejsze posty

None found

Najpopularniejsze artykuły

None found

NAJNOWSZE WIADOMOŚCI
INNE ARTYKUŁY AUTORA




ARTYKUŁY POWIĄZANE (TAG)

NAJNOWSZE KOMENTARZE

Newsletter

Zapisz się do Rolniczego Newslettera WRP.pl, aby otrzymywać informacje o tym co aktualnie najważniejsze w krajowym i zagranicznym rolnictwie.