Odpowiednie przygotowanie stanowiska dla kukurydzy stanowi istotny element prawidłowo prowadzonej strategii uprawy. Przed przystąpieniem do nawożenia należy wykonać analizę gleby, pod kątem jej odczynu, jak i zasobności w przyswajalne formy składników pokarmowych.
Na jakich glebach
Kukurydza należy do roślin o niezbyt wygórowanych wymaganiach glebowych, stąd też może być uprawiana na różnych glebach z wyjątkiem gleb podmokłych, zimnych, bardzo ciężkich i gleb ilastych, a także suchych i piaszczystych. Do uprawy kukurydzy zalecane są szczególnie czarnoziemy, czarne ziemie i gleby lessowe. Dobrze plonuje na glebach próchnicznych, głębokich, charakteryzujących się dużą pojemnością wodną, a więc na glebach ciepłych i przewiewnymi, a także zasobnych w przyswajalne formy składników pokarmowych. Kukurydza może być również uprawiana na glebach lżejszych, bardziej piaszczystych. Związane jest to z jej oszczędną gospodarką wodną oraz głębokim systemem korzeniowym.
Odczyn gleby
Kukurydza powinna być uprawiana na glebach o uregulowanej kwasowości, najlepiej na stanowisku o pH w zakresie od 6 do 7, przy czym należy przyjąć zasadę, że im gleba cięższa tym wyższe powinno być pH. Zapewnienie roślinom optymalnego dla nich odczynu gleby umożliwi odpowiedni wzrost i rozwój oraz dobre warunki do pobierania składników pokarmowych, szczególnie fosforu. Przy uprawie kukurydzy na glebach kwaśnych nawet zastosowanie wysokiego nawożenia mineralnego nie zabezpieczy potrzeb pokarmowych roślin, które nie są w stanie efektywnie pobierać składników pokarmowych z gleby. Dodatkowo w glebach kwaśnych obserwuje się bardzo słaby rozwój mikroorganizmów glebowych, które biorą udział w mineralizacji nawozów naturalnych i organicznych.
Wiosenne wapnowanie
W celu stworzenia optymalnych warunków do wzrostu kukurydzy zalecane jest stosowanie nawozów do odkwaszania gleb, które najkorzystniej jest aplikować pod przedplon. W przypadku nie wykonania tego zabiegu dobrze jest zastosować nawozy wapniowe bezpośrednio po zbiorze przedplonu. Zdecydowanie gorsze rezultaty obserwuje się w przypadku aplikacji nawozów wapniowych na wiosnę. Stąd też ich stosowanie należy rozważać jedynie w przypadku, gdy niezbędny jest zabieg wapnowania, a nie został on wykonany w okresie wcześniejszym. W takiej sytuacji zabieg ten jest mniej efektywny i może przyczynić się do zwiększonych strat składników pokarmowych – azotu w formie ulatniającego się amoniaku i fosforu w efekcie jego uwstecznienia, poprzez tworzenie nieprzyswajalnych dla roślin fosforanów wapnia. Ulatniający się amoniak może wpływać niekorzystnie na młode siewki kukurydzy.
Zbyt późne stosowanie nawozów wapniowych może również prowadzić do pogorszenia warunków wilgotnościowych w glebie, ponieważ w momencie rozpuszczania nawozy do odkwaszania gleb chłoną wodę zawartą w glebie, co w przypadku suchej pogody może prowadzić do przesuszenia stanowiska wzrostu roślin. Ważny jest również fakt, że nawozy wapniowe należy głęboko wymieszać z glebą, natomiast przed siewem kukurydzy zalecane jest doprawienie gleby jedynie na głębokość siewu nasion, co nie doprowadzi do zakłócenia podsiąkania wody glebowej.
