Samorząd rolniczy apeluje do Premiera RP Mateusza Morawieckiego o podjęcie działań mających na celu wyłączenie leśnictwa i łowiectwa spod nadzoru Ministerstwa Klimatu i Środowiska i przekazania nadzoru nad nim ministrowi rolnictwa i rozwoju wsi.
W Polsce w latach 1920-1932 nadzór nad lasami państwowymi był sprawowany przez Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych, zaś w latach 1985-1990 przez Ministerstwo Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej. W tym okresie w ocenie wszystkich zainteresowanych, model gospodarki łowieckiej w połączeniu z gospodarką rolniczą sprawdził się i był optymalny.
– Należy zwrócić uwagę, że rolnictwo jest ściśle powiązane zarówno z gospodarką leśną, jak i łowiecką. Związek ten znalazł również odzwierciedlenie w podstawowych przepisach, jakim jest kodeks cywilny, gdzie wart. 55 wskazano na funkcjonalną definicję gospodarstwa rolnego: “Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego – uzasadnia Wiktor Szmulewicz, prezes Krajowej Rady Izb Rolniczych.
Izby w piśmie skierowanym do premiera podkreślają, że grunty leśne, nad którymi nadzór sprawowany jest przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska oraz grunty rolne poddane regulacjom Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi są ze sobą ściśle związane. Zarządzanie w jednym resorcie zarówno gospodarką leśną jak i rolną usprawniłoby nie tylko procesy decyzyjne, ale też te będące w zakresie stosowania i tworzenia prawa w tych obszarach.
Według KRIR oprócz powiązań wynikających z przepisów należy również zwrócić uwagę na fakt silnego wpływu gospodarki łowieckiej na prowadzenie działalności rolniczej. Bytowanie zwierzyny łownej, będącej własnością skarbu państwa, niesie ze sobą wiele skutków dla rolników, bowiem żywi się ona na polach uprawnych, będących ich własnością prywatną.
W ocenie izb rolniczych powoduje to ogromne szkody łowieckie, a także prowadzi do konfliktu pomiędzy rolnikami, którzy domagają się szacowania szkód, a myśliwymi. Spór trwa już od wielu lat, bowiem koła łowieckie chcąc uniknąć płacenia znacznych środków pieniężnych ze swoich budżetów, dopuszczają się naruszeń, m.in.: niestawianie się na szacowanie, zaniechanie sporządzania protokołów umożliwiając zatarcie śladów zgryzień, zaniżanie wysokości uszczerbku w szkodzie lub plonowaniu.
Zdaniem KRIR sprawowanie kontroli nad łowiectwem i leśnictwem przez ministra ds. rolnictwa zapewniłoby wypośrodkowanie interesów rolników i kół łowieckich, a przede wszystkim zapewniłoby wypełnianie przez koła łowieckie, funkcjonujące na obszarze naszego kraju, ustawowych obowiązków zabezpieczenia upraw i szacowania szkód łowieckich.
– Włączenie leśnictwa i łowiectwa w struktury Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi da realną szansę na poprawienie napiętych stosunków w relacjach rolników z myśliwymi, zapewni pozytywny wpływ na gospodarkę łowiecką, a także przyczyni się do skuteczniejszej walki z ASF. Połączenie ww. jednostek pozwoliłoby na skuteczne wypracowanie rozwiązań, które byłyby korzystne dla wszystkich zainteresowanych stron. Współpraca tych działów w ramach jednego konstytucyjnego ministerstwa jest niezbędna ze względu na przyświecające im cele, które są ze sobą ściśle powiązane. Połączenie tych dwóch obszarów gospodarki narodowej stworzy efektywne mechanizmy zarządzania – dodaje Wiktor Szmulewicz.
Jak podkreślają izby dobry przykład stanowi założenie zwiększenia lesistości kraju, będące jednym z głównych celów państwowej polityki leśnej. Realizacja tego programu odbywa się w przeważającej części na słabej klasy gruntach rolnych w ramach będącego pod zwierzchnictwem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich.
Rozwiązanie, w którym rolnictwo, leśnictwo i łowiectwo nadzorowane są przez jedną jednostkę zastosowane zostało w wielu krajach europejskich. W Republice Czeskiej nadzór nad lasami państwowymi sprawuje Ministerstwo Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Wodnej. Francuska polityka i gospodarka leśna leżą w kompetencji Ministerstwa Rolnictwa, Wyżywienia i Lasów, zaś w przypadku Włoch jest to Ministerstwo Rolnictwa i Polityki Leśnej. Podobne modele istnieją również w Portugalii, Hiszpanii, Niemczech oraz Irlandii.
– Naszym zdaniem przekazanie kompetencji do kierowania działami leśnictwa i łowiectwa Ministerstwu Rolnictwa i Rozwoju Wsi jest właściwym i słusznym rozwiązaniem, zapewniającym prawidłowe funkcjonowanie tych działów – podsumowuje prezes Szmulewicz.
