W plantacjach rzepaku ozimego widoczne są szkodniki. Podpowiadamy, jakie insektycydy można użyć do ich zwalczania.
Na wielu roślinach rzepaku ozimego zaobserwowano uszkodzenia wyrządzone przez pchełki oraz gąsienice tantnisia krzyżowiaczka, informuje komunikat IOR-PIB. Rzepakowi zagrażają też mszyce.
Preparat na jesienne szkodniki rzepaku
Jesienią przeciwko szkodnikom zastosować możemy substancje z grupy perytroidu i neonikotynoidu, jak i ich gotowe mieszaniny fabryczne.
Przykładowo z mieszanin sięgnąć możemy po: Nepal 130 WG, Inazuma 130 WG, Inpower 130 WG. W rzepaku aplikuje się je w ilości 0,25-0,30 kg/ha. Są to mieszaniny lambda-cyhalotryny (pyretroid) i acetamiprydu (neonikotynoid). Aplikuje się je przeciwko mszycom oraz tantnisiowi krzyżowiaczkowi, pchełkom, śmietce kapuścianej, mączlikowi.
Sama lambda-cyhalotryna np. w Karate Zeon 050 CS, Topgun 050 CS zalecana jest w ilości w 0,12-0,15 l/ha na pchełki w rzepaku i gnatarza rzepakowca. Preparat wpłynie też na zmniejszenie populacji mszyc czy tantnisia.
Podobnie możemy użyć preparatu opartego tylko acetamiprydzie, np. Los Ovados 200 SE w ilości 0,25 l/ha. Insektycyd jest zalecany razem z dodatkiem środka Asystent lub Silitop w dawce 0,1 l/ha. Jest on zarejestrowany do zwalczania gnatarza rzepakowca, mszycy kapuścianej, pchełki rzepakowej i śmietki kapuścianej.
Pamiętajmy, aby w miarę możliwości zmieniać perytroid na neonikotynoid i odwrotnie. Udokumentowana jest bowiem rosnąca odporność szczególnie mszyc m.in. na acetamipryd.
Preparaty stosujmy po wystąpieniu szkodników na młodych roślinach lub zauważeniu pierwszych uszkodzeń, jesienią.
Objawy żerowania jesiennych szkodników rzepaku
Objawami żerowania chrząszczy pchełki rzepakowej są widoczne na liścieniach i liściach wygryzione niewielkie otwory. Żerowanie larw tego agrofaga w ogonkach, nerwach liściowych oraz pędach roślin rzepaku ozimego jest bardziej szkodliwe niż żerowanie chrząszczy. Uszkodzone rośliny łatwiej przemarzają w okresie zimy.
Stadium szkodliwym tantnisia krzyżowiaczka są larwy, które żerują na blaszkach liściowych wygryzając miękisz, pozostawiając górną lub dolną skórkę. Są niewielkie, zielone, słabo owłosione z charakterystyczną ciemną głową.
Zwrócić uwagę musimy także na mszyce, które żerując wysysają z nich soki z roślin. W efekcie liście zaczynają się marszczyć i dochodzi do zahamowania wzrostu roślin. Ponadto mszyce mogą przenosić wirusy, np. wirusa żółtaczki rzepy. Szkody związane z przenoszeniem wirusów nabierają coraz większego znaczenia z uwagi na liczny pojaw jesienią mszycy brzoskwiniowej.
Dlatego konieczna jest systematyczna lustracja plantacji rzepaku ozimego i w razie konieczności zastosowanie od brzegów plantacji insektycydu – to właśnie tu, od brzegów pola w pierwszej kolejności zaobserwujemy szkodniki i uszkodzenia rzepaku.
Próg ekonomicznej szkodliwości
Do zabiegu chemicznego zwalczania szkodników przystępujemy po przekroczeniu jesiennych progów ekonomicznej szkodliwości. Dla pchełki to 1 chrząszcz na 1 mb w rzędzie rzepaku, dla mszyc to pierwsze jesienią zauważone osobniki, a dla tantnisia krzyżowiaczka to 1 gąsienica na 1 roślinie w fazie 3-9 liścia (BBCH 13-19).
