Według stanu na 30 listopada 2008 r. do Agencji Nieruchomości Rolnych wpłynęło ogółem 3 081 wniosków dotyczących roszczeń byłych właścicieli nieruchomości państwowych lub ich następców prawnych. W 2 353 wnioskach, czyli w 76,4%, określono powierzchnię gruntów, co do których występują roszczenia. Wynosi ona blisko 468 tys. h.
Nie wszystkie wnioski z określoną powierzchnią pozwalają na jednoznaczne zidentyfikowanie gruntów Zasobu, których dotyczą. Jednocześnie roszczenia reprywatyzacyjne mogą odnosić się nie tylko do gruntów Skarbu Państwa.
Mając na uwadze powierzchnię gruntów uwzględnioną we wnioskach oraz uwzględniając powierzchnię z wniosków określających tylko ogólnie położenie gruntów szacować można, że całkowita powierzchnia gruntów do których zgłoszono roszczenia do Agencji Nieruchomości Rolnych wynosi ok. 600 tys. ha, co stanowi ok. 25% powierzchni gruntów pozostających w Zasobie WRSP.
Roszczenia dotyczą gruntów położonych praktycznie na terenie całego kraju, z wyjątkiem woj. dolnośląskiego i lubuskiego. Największą liczbę wniosków (stanowiącą ok. 54% wszystkich wniosków z informacją o powierzchni) zgłoszono w dwóch województwach: kujawsko-pomorskim (608 wniosków na pow. 118,8 tys. ha) i wielkopolskim (660 wniosków na pow. 205,1 tys. ha). Jednocześnie w tych województwach położonych jest blisko 70% gruntów, co do których zgłoszono roszczenia. Najmniej wniosków roszczeniowych odnotowano w woj. opolskim (7 wniosków na pow. 1,9 tys. ha) i zachodniopomorskim (7 wniosków na pow. 1,0 tys. ha).
Grunty objęte roszczeniami reprywatyzacyjnymi, zgodnie z zakazem Premiera RP z listopada 1997 r., nie podlegają sprzedaży. Ustawowe rozwiązanie kwestii zadośćuczynienia m.in. za nieruchomości przejęte w ramach reformy rolnej, wpłynęłoby korzystnie na tempo i skalę prywatyzacji mienia Zasobu realizowanej przez Agencję, poziom wpływów przekazywanych przez Agencję m.in. do budżetu państwa oraz możliwość powiększania gospodarstw rolnych, w tym rodzinnych.
