Aktualnie na polach pszenica jest już wykłoszona. Sama faza kłoszenia odbywa się w bardzo krótkim czasie. Zazwyczaj trwa to kilka dni. Czyli od momentu pokazania się kłoska pszenicy (bądź w przypadku pszenicy ościstej – ości) do okresu, gdy cały kłos wyjdzie z pochwy – łącznie trwa to do tygodnia.
Gdy kłos wychodzi z pochwy liściowej liścia flagowego, to informacja dla nas, że już nie można wykonywać regulacji wzrostu i skracania dokłosia. Jeżeli jest mocna plantacja i nie brakuje wody na polu, to można jeszcze pokusić się o podanie azotu na kłos. Taki zabieg ma na celu podbicie parametrów jakościowych pszenicy, szczególnie białka.
A jakie parametry powinna osiągnąć pszenica, żeby mogła być zakwalifikowana na pszenicę konsumpcyjną?
W Polsce na skupie określa się kilka parametrów. Bierze się pod uwagę liczbę opadania, zawartość białka, wskaźnik sedymentacji, wodochłonność mąki, rozmiękczenie ciasta, energia ciasta, wydajność mąki. Wymagania jakościowe dla ziarna pszenicy przeznaczonego do przetwórstwa na cele konsumpcyjne powinno spełniać następujące normy:
Wilgotność: max. 14,5%
Poziom białka: min. 12,5 %
Liczba opadania: 220-250 sekund
Minimalna gęstość: 76-77 kg/hl
Zawartość glutenu: 26%
Ogólna zawartość zanieczyszczeń: max. 6% (w tym zanieczyszczenia nieużyteczne max. 2% oraz zanieczyszczenia szkodliwe max. 0,5%).
Jakość ziarna w dużym stopniu determinowana jest przez warunki pogodowe, ale także przez uwarunkowania genetyczne danej odmiany. Nie bez znaczenia jest tu agrotechnika, poziom nawożenia i stosowanie zabiegów ochrony roślin. Chcąc uzyskać pszenicę o bardzo dobrych parametrach jakościowych powinniśmy do siewu wybierać pszenicę w odpowiedniej grupie jakości.
Niestety, nie zawsze z jakością idzie plenność. Dlatego bardzo często rolnicy stawiają na odmiany jakościowe bądź chlebowe o parametrach pszenicy jakościowej (B/A). Sam wybór odmiany ma znaczenie. Na rynku wyróżniamy kilka klas (grup) jakościowych pszenicy. Najbardziej popularnymi są: E – są to odmiany elitarne, klasa A – jest to pszenica jakościowa, B – odmiany chlebowe. Mamy również grupę K – czyli pszenica tzw. ciasteczkowa oraz grupę C, czyli pszenicę na cele paszowe.
W przypadku załamania pogody przed żniwami bądź w trakcie żniw – pszenica o klasie elitarnej (E) zazwyczaj najdłużej utrzymuje wysokie parametry jakościowe ziarna. W przypadku niższych klas jakościowych można się liczyć m.in. ze spadkiem liczby opadania. Wynika to z faktu, ze pszenice elitarne są bardzo odporne na porastanie. I nawet podczas przekropnej pogody podczas żniw odmiany te nie wykazuje obniżonej liczby opadania wynikającej z działania enzymu α-amylazy (aktywności amylolityczna).
Dlatego chcą uzyskać ziarno o wysokiej jakości, najlepiej postawić na kwalifikowany materiał siewny o wysokiej odporności na porastanie, wysokiej odporności na choroby oraz wybierać odmiany z grupy pszenic E, A, B/A.
