Charakterystyczną metodą stosowaną w rolnictwie precyzyjnym, mającą na celu poznanie właściwości gleby, a szczególnie poznanie zasobności gleby w składniki pokarmowe, są próby glebowe.
Dotychczas strefy pobrania prób najczęściej były określane na regularnej siatce, przy czym strefa nie powinna być większa niż 4 hektary. W koncepcji rolnictwa precyzyjnego badania wykonuje się w strefach określonych na podstawie skanowania gleby.
Do wyznaczania stref poboru prób glebowych wykorzystuje się również mapy plonu. Pobranie próbek gleby odbywa się najczęściej z głębokości 25–30 cm. Wszystko rejestrowane jest przez komputer sprzężony z GPS. Próbki badane są w okręgowej stacji chemiczno-rolniczej, która oznacza w nich wielkości pożądanych składników. Na podstawie pozyskanych wyników badań powstają mapy zasobności w składniki pokarmowe. W dalszej kolejności mapy te są przetwarzane na mapy aplikacji nawozów wysiewanych w zmiennych dawkach.
Pozyskiwanie i przetwarzanie informacji o glebach, a przez to poznanie ich właściwości, zrozumienie zachodzących w nich procesów jest podstawą zrównoważonej produkcji rolnej. Wiedza ta jest również niezbędna na potrzeby rolnictwa precyzyjnego.