fbpx

Problem z uprawą roślin na glebach kwaśnych

Rośliny uprawiane na glebach o niewłaściwym dla nich odczynie dają niższe plony o gorszych parametrach jakościowych.

Prawidłowy wzrost roślin oraz wydanie przez nie zadowalającego plonu możliwe jest wówczas, gdy odczyn gleby jest zgodny z ich wymaganiami. Najlepsze warunki do wzrostu, rozwoju oraz plonowania większości gatunków roślin uprawnych w Polsce mają miejsce przy odczynie gleby od lekko kwaśnego do zasadowego (pH 5,6 – 7,0). Niektóre rośliny uprawne, jak na przykład żyto odznaczają się szerokim zakresem optymalnego pH, natomiast inne wąskim, ograniczonym do odczynu kwaśnego, jak w przypadku łubinu żółtego, lekko kwaśnego, jak dla grochu, czy też obojętnego i zasadowego, jak w przypadku lucerny.

Gleby zakwaszone nie stwarzają dobrych warunków do wzrostu i rozwoju roślin. Rośliny uprawiane na glebach o niewłaściwym dla nich odczynie dają niższe plony o gorszych parametrach jakościowych. Gleby kwaśne charakteryzują się niską przyswajalnością dla roślin składników pokarmowych, a składniki występujące w glebie w postaci kationów zasadowych, takie jak potas, sód, wapń i magnez są z gleb kwaśnych wymywane. Fosfor natomiast tworzy połączenia niedostępne dla roślin.

W glebach bardzo kwaśnych i kwaśnych realne zagrożenie dla roślin stanowi duże stężenie jonów glinu, manganu i żelaza. Podstawowym objawem toksyczności glinu na glebach kwaśnych jest zahamowanie wzrostu korzeni, które stają się łamliwe. Dochodzi do ich grubienia i zmniejszenia ich liczby, jak również brunatnienia stożków wzrostu korzeni oraz łodyg. Następuje także uszkodzenie stożków wzrostu korzeni i osłabienie ich oddychania.

Ograniczenie rozwoju systemu korzeniowego wpływa na pogorszenie zaopatrzenia roślin w składniki pokarmowe oraz w wodę, a tym samym na znaczne obniżenie ich plonowania i pogorszenie parametrów jakościowych. Nadmiar glinu powoduje wystąpienie ostrych symptomów chorób fizjologicznych na roślinach, które są charakterystyczne dla niedoboru fosforu, potasu, magnezu i wapnia. Stąd też przy nadmiarze tego pierwiastka na roślinach obserwowane są często objawy niedoboru fosforu, takie jak występowanie małych ciemnozielonych liści, purpurowych łodyg czy zamierających końcówek liści oraz objawy niedoboru wapnia – skręcanie młodych liści i osłabienie wzrostu ogonków liściowych.

Wraz z obniżeniem wartości pH gleby zwiększa się ilość jonów manganu, które analogicznie jak glin ograniczają pobieranie przez rośliny wapnia i magnezu. Wśród czynników ograniczających plonowanie roślin, a zwłaszcza ich jakość na glebach kwaśnych, na uwagę zasługuje również toksyczne oddziaływanie na rośliny wielu metali ciężkich.

Głównymi objawami zakwaszenia gleb widocznymi na roślinach są: słabe krzewienie zbóż, żółknięcie dolnych liści, słaby rozwój systemu korzeniowego roślin, zahamowanie wzrostu oraz rzadki stan łanu.

Słaby wzrost i rozwój roślin uprawnych wrażliwych na niskie pH gleby stwarza możliwość masowego pojawiania się w takich uprawach chwastów kwasolubnych, wśród których duże znaczenie odgrywają: szczaw polny, sporek polny, palusznik krwawy, rzodkiew świrzepa, iglica pospolita, czosnek zwyczajny, czerwiec roczny, palusznik nitkowaty, koniczyna polna, gęsiówka piaskowa, babka piaskowa.

ZOSTAW KOMENTARZ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Najpopularniejsze posty

None found

Najpopularniejsze artykuły

None found

NAJNOWSZE WIADOMOŚCI
INNE ARTYKUŁY AUTORA




ARTYKUŁY POWIĄZANE (TAG)

NAJNOWSZE KOMENTARZE

Newsletter

Zapisz się do Rolniczego Newslettera WRP.pl, aby otrzymywać informacje o tym co aktualnie najważniejsze w krajowym i zagranicznym rolnictwie.