Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi 7 lutego rozpatrzyła informację na temat innych możliwości produkcji zwierzęcej w gospodarstwach, które zaprzestały hodowli trzody chlewnej.
Informację przedstawili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi – Ryszard Zarudzki oraz dyrektor Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej – prof. dr hab. Adam Kowalski.
Wzrost zagrożenia związanego z wystąpieniem pomoru świń na terenie województw: podlaskiego, lubelskiego i mazowieckiego wymusza na wielu gospodarstwach z chowem trzody chlewnej potrzebę zmiany kierunku produkcji. Możliwość zmiany produkcji trzody chlewnej na inną działalność produkcji rolnej na poziomie gospodarstwa wynika przede wszystkim ze stanu wyposażenia technicznego, posiadania określonych budynków i maszyn, w tym specjalistycznych, zasobów ziemi, przewidywanej opłacalności danego kierunku produkcji, dostępu do rynków zbytu, ale również wieku, wykształcenia i doświadczenia zawodowego rolników.
Alternatywnymi kierunkami produkcji w gospodarstwach, które zaprzestały produkcji trzody chlewnej lub taką zmianę rozważają, może być prowadzenie gospodarstwa bez produkcji zwierzęcej lub podjęcie produkcji upraw ogrodniczych, chowu drobiu, chowu krów mlecznych lub chowu bydła mięsnego.
Z analizy IERiGŻ wynika, że prowadzenie gospodarstwa bez produkcji zwierzęcej jest możliwe w gospodarstwach większych o powierzchni 60-100 ha i lepszych glebach. Nieuzasadniona ekonomicznie byłaby możliwość zmiany kierunku produkcji na uprawy ogrodnicze szczególnie w województwie podlaskim charakteryzującym się słabymi uwarunkowaniami glebowo-klimatycznymi, niskim popytem regionalnym oraz brakiem zakładów przetwórczych.
Relatywnie duże szanse zastąpienia chowu trzody chlewnej uprawą owoców i warzyw są w województwie mazowieckim i lubelskim, gdzie występuje tradycja upraw wsparta szerokim zapleczem przetwórczym i stosunkowo dużym popytem na rynku produktów świeżych.
W ocenie IERiGŻ najbardziej realną alternatywą dla gospodarstw, które zaprzestały lub rozważają zaprzestanie hodowli trzody chlewnej, jest przestawienie się na chów bydła czystych ras mięsnych. Za takim rozwiązaniem przemawiają przede wszystkim niskie wymogi środowiskowe bydła ras mięsnych w zakresie budynków gospodarskich. Ponadto należy ocenić, że ogólnie perspektywy do rozwoju hodowli bydła mięsnego są dobre, a główną siłą napędową i szansą dla tego kierunku produkcji są: rozwijający się eksport wołowiny, sprzyjające warunki naturalne do hodowli bydła – udział trwałych użytków zielonych (łąk i pastwisk) w województwie podlaskim, wschodniej części województwa mazowieckiego i północnej lubelskiego, a więc na obszarach objętych ograniczeniami z tytułu ASF, gdzie rolnicy rozważają zaprzestanie produkcji trzody chlewnej, jest (nie wliczając terenów górskich) najwyższy w kraju i stanowi min. 30% w ogólnej powierzchni użytków rolnych przy średniej krajowej na poziomie ok 18%. Nie bez znaczenia jest również fakt, że producenci bydła otrzymują w ramach systemu płatności bezpośrednich płatności do krów i bydła.
Źródło: Sejm RP
