Sejmowa Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi 4 października przeprowadziła pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Uzasadnienie projektu przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi – Jacek Bogucki.
Przepisy ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 678, z późn. zm.) nie regulowały zagadnienia znakowania środków spożywczych informacją o kraju pochodzenia. Do większości środków spożywczych stosuje się ogólne, unijne przepisy dotyczące wskazywania kraju pochodzenia, zgodnie z którymi obowiązek wskazywania takiej informacji jest jedynie w przypadku, gdy jej brak mógłby w istotnym stopniu wprowadzić w błąd konsumenta co do prawdziwego źródła pochodzenia np. gdy opakowanie i sposób prezentacji sugeruje inne pochodzenie produktu niż jest w rzeczywistości. Producenci wychodząc naprzeciw potrzebom konsumentów zainteresowanych kupnem produktów wytworzonych w kraju, chcieliby podawać informację dotyczącą kraju pochodzenia wytwarzanego produktu w odniesieniu nie tylko do miejsca prowadzenia przetwórstwa, ale również w odniesieniu do używanych składników.
Ustawa wprowadza zmiany polegające na określeniu kryteriów, których spełnienie umożliwi dobrowolne znakowanie środków spożywczych określeniem „Produkt polski” oraz wprowadza wzór znaku zawierającego informację „Produkt polski”. Zgodnie z wymaganiami informacja „Produkt polski” będzie mogła znaleźć się w oznakowaniu zarówno produktów nieprzetworzonych, jak i przetworzonych po spełnieniu wymaganych kryteriów.
Wprowadzenie jednoznacznych kryteriów umożliwiających podawania na zasadach dobrowolności określenia „Produkt polski” umożliwi konsumentom wybór produktów wytworzonych w Polsce z użyciem polskich surowców.
Artykuł rolno-spożywczy nieprzetworzony może zostać oznakowany informacją „Produkt polski” jeżeli:
1) jest to produkt, który nie podlegał przetwarzaniu, natomiast mógł zostać rozdzielony, podzielony na części, przecięty, pokrojony, pozbawiony kości, rozdrobniony, wygarbowany, skruszony, nacięty, wyczyszczony, przycięty, pozbawiony łusek, zmielony, schłodzony, zamrożony, głęboko zamrożony lub rozmrożony,
2) produkcja, uprawa lub hodowla, w tym zbiory, dojenie w przypadku krów, owiec i kóz odbyła się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku:
a) mięsa dodatkowo wymaga się, aby zostało pozyskane ze zwierząt urodzonych, chowanych i ubitych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b) innych niż mięso produktów pochodzenia zwierzęcego – jeżeli zostały pozyskane od zwierząt, których chów odbywa się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W przypadku produktów przetworzonych tj. uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów nieprzetworzonych można stosować informację „Produkt polski” jeżeli spełnione są następujące wymagania:
1) ich przetworzenie odbyło się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) wszystkie ich składniki w postaci produktów nieprzetworzonych spełniają wymagania określone w dodawanym art. 7b ust. 1 lub zostały wyprodukowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie ze składników spełniających wymagania określone w dodawanym art. 7b ust. 1;
3) inne, niż wskazane wyżej składniki nie mogą przekraczać 25% łącznej masy wszystkich składników w chwili ich użycia do wyprodukowania tego produktu (z wyłączeniem użytej wody) oraz składników tych nie można zastąpić takimi samymi składnikami, które zostały wyprodukowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Znak graficzny informacji „Produkt polski” będzie umieszczany w oznakowaniu środków spożywczych na zasadzie dobrowolności.
Źródło: Sejm RP
