Pomidor inny niż wszystkie

Kolejny rok z rzędu utrzymujące się wysokie ceny pomidora malinowego w porównaniu do cen pomidora standardowego skłaniają producentów do rozpoczęcia lub kontynuowania jego produkcji. I trzeba przyznać, że malinowy VP1 F1 opłaca się z nawiązką tym, którzy zechcą poświęcić trochę czasu i wysiłku na zapoznanie się z jego charakterem wzrostu i owocowania oraz z metodami jego uprawy.

Pierwszy profesjonalny pomidor malinowy o wyśmienitym smaku

– owoc, ok. 250-280 g, kulisty, lekko żebrowany o intensywnej, pięknej malinowej barwie, bardzo aromatyczny i słodki, soczysty, mięsisty o zwartym miąższu, bardzo dobra, jak na pomidora malinowego, trwałość pozbiorcza

– roślina o niekończącym wzroście, średnim wigorze i luźnym pokroju

– odmiana wyróżnia się dużą wczesnością, polecana w pierwszej kolejności na krótkie cykle od wczesnej wiosny do jesieni

– jest odmianą uniwersalną, nadaje się do uprawy pod osłonami (szklarnie, folie) w tym także, ze względu na krótkie międzywęźla, pod niskimi tunelami, sprawdzona również w uproszczonych metodach uprawy

– przy umiejętnym sterowaniu wzrostem wegetatywnym lub szczepieniu na podkładce znacząco można wydłużyć cykl produkcyjny nawet do systemów uprawy całorocznej przedłużonej. Dzięki temu producent może oferować konsumentom ten typ pomidora od najwcześniejszych do najpóźniejszych terminów zbioru.

– doskonale spisuje się w produkcji przy paliku, w otwartym gruncie, gdzie wykazuje dużą polową zdrowotność

– wyróżnia się plennością, jakością owoców oraz dużą tolerancją na zaburzenia fizjologiczne, jak mikrospękania czy nierównomierne wybarwianie

– pozwala osiągnąć wysoką rentowność produkcji przy relatywnie niskich nakładach

– odporności: ToMV, V, Fol:0,1, Cf3

Ogólne zalecenia dla upraw tradycyjnych

VP1 F1 jest pomidorem o ciągłym wzroście dla którego niezwykle ważne jest utrzymanie właściwej równowagi pomiędzy fazą wegetatywną (wzrostem) i generatywną (rozwojem). Zalecana jest duża dbałość o odpowiedni wzrost i rozwój w całym okresie uprawy począwszy od okresu produkcji rozsady. W tej fazie właściwy wigor rozsady sprzyja uzyskaniu odpowiedniej równowagi pomiędzy fazą wegetatywną i generatywną w dalszych etapach produkcji. Wyprodukowana rozsada powinna być krępa i dobrze rozwinięta. W tym celu należy stosować odpowiednią wielkość i rozstawę doniczek a także utrzymywać właściwą temperaturę i wilgotność powietrza oraz podłoża. Dla uzyskania dobrego korzenienia się, przed wysadzaniem, rozsadę należy zasilić nawozami o podwyższonej zawartości fosforu. W razie potrzeby zabieg ten można powtórzyć w ciągu dwóch tygodni od wysadzenia rozsady na miejsce stałe a w szczególności wówczas, gdy nie możemy zapewnić optymalnej temperatury podłoża. Rozwój wegetatywny podczas wzrostu VP1 stymulują min.: wysoka wilgotność powietrza, małe różnice wilgotności podłoża (dzień/noc ok. 5%), większa częstotliwość nawodnień (więcej krótkich cykli nawadniania = dłuższy okres optymalnej wilgotności dziennej) i większa liczba liści na roślinie (o 2-4 liście). VP1 F1 jest odmianą o mięsistych owocach. Z tego względu – zwłaszcza w podłożach tradycyjnych, w fazie wiązania owoców na trzecim gronie – dodatkowo zalecane jest nawożenie siarczanem magnezu w ilości 200-300 g/1000 l pożywki, a w fazie wiązania 4-5 grona oprysk siarczanem magnezu i chelatem żelaza. W okresie intensywnych zbiorów i wysokich temperatur, w celu lepszego wybarwiania owoców, zaleca się zwiększenie poziomu potasu.

Nawożenie pomidora VP1 F1

Podstawą nawożenia pomidora w podłożach naturalnych, ze względu na ich dużą różnorodność powinna być analiza chemiczna, która pozwoli skorygować nawożeniem ilości poszczególnych składników pokarmowych w podłożu do wartości optymalnych. W uprawie tradycyjnej analizę na zawartość makro- i mikro składników powinno się wykonywać co ok. 5 tygodni. Dobrze jest także znać skład chemiczny wody do podlewania. Na tej podstawie można dokładnie ustalić skład pożywki do fertygacji, co pozwoli na uzyskanie dużych plonów bardzo dobrej jakości.

Optymalna zawartość składników pokarmowych w podłożu dla pomidorów mięsistych powinna wynosić:

W pierwszej kolejności odczyn podłoża należy doprowadzić do poziomu pH 6,0-6,5 poprzez zastosowanie kredy ogrodniczej, której orientacyjne dawki wynoszą 5-10 kg/100m², najlepiej w terminie jesiennym, dokładnie mieszając z 20 cm warstwą podłoża.

Nawożenie przed sadzeniem (orientacyjne – bez analizy podłoża)

W praktyce można zastosować:

– zmineralizowany obornik w ilości 350 kg/100 m² pod orkę

– nawóz wieloskładnikowy kompleksowy z mikroelementami o stosunku N:P:K 2:2:3 – do 10 kg /100 m² (wysiać i wymieszać na głębokość 20 cm) lub nawozy proste, czyli siarczan potasu, superfosfat potrójny (podwójny wzbogacony), saletrzak, bądź saletrę wapniową, w ilości zależnej od zawartości czystego składnika oraz poziomu zawartości w podłożu, a najczęściej 3,5-4,0 kg NPK w czystym składniku w stosunku 2:2:3.

Na glebach lekkich dodatkowo siarczan magnezu 2-5 kg/100 m²

Nawożenie w oparciu o nawozy wieloskładnikowe jest nieco droższe, ale zdecydowanie prostsze.

Nawożenie pogłówne

– fertygacja z użyciem gotowych nawozów wieloskładnikowych

W tym samym pojemniku można mieszać zarówno nawozy wieloskładnikowe jak i saletrę wapniową oraz siarczan magnezu, choć lepszą metodą jest wyłączenie saletry wapniowej do odrębnej fertygacji, tak jak w przypadku stosowania dozownika i roztworów stężonych. Stosując Nawóz Wieloskładnikowy (NW) do fertygacji w przybliżonym stosunku N:P:K + mikro 1:2:3

oraz

Saletrę Wapniową (SW), Siarczan Magnezu (SM) w kolejnych fazach należy stosować następujące ilości nawozu w kg/1000 l roztworu:

następujące ilości nawozu w kg/1000 l roztworu:

– fertygacja z użyciem nawozów prostych – uprawy inertne i w kokosie

Zaleca się nawożenie oparte na analizach. Poniżej zalecenia dla poszczególnych faz rozwojowych. Podane wartości wyrażone są w g/1000 l i należy ich traktować jako wartości docelowe (maksymalne) dla poszczególnych faz rozwojowych.

Zawartości makroelementów w pożywce (w g/m³) zalecane w uprawie pomidora:

Uśrednione graniczne wartości dla poszczególnych makroelementów, pH, EC i zasolenia w podłożu i pożywce dla wełny mineralnej:

W okresie silnego nasłonecznienia firma sugeruje 20-30% przelewy, zwłaszcza gdy poziom EC w macie osiąga wyższe wartości.

Stosunek w okresie zbiorów N:K 1;1,6

Stosunek w okresie końca zbiorów N:K 1;1,85

Zawartości mikroelementów w pożywce (w g/m3) zalecane w uprawie pomidora przez cały okres fertygacji:

Ilość roztworu modyfikowana będzie przebiegiem pogody. Orientacyjna dawka na 1 roślinę 1,0 -1,5 litra w kwietniu i październiku,1,5-2,0 l w maju, czerwcu, wrześniu i 2-2,5 l w lipcu i sierpniu.

Zbiór pomidora VP1 f1

Zbiór zarówno z upraw polowych jak i spod osłon należy przeprowadzać w fazie średniej intensywności wybarwienia owoców. W tej fazie łatwiejszy jest również sam zbiór, przygotowanie do sprzedaży (niższa podatność na uszkodzenia w trakcie zbioru i przygotowania) Uzyskuje się wówczas wyższy plon wczesny a także dodatkowo odciążamy rośliny co ułatwia utrzymanie równowagi pomiędzy wzrostem a rozwojem. Ponadto taki zbiór pozwala również wyeliminować straty powstałe w wyniku pękania owoców w warunkach dużych opadów deszczu lub nierównomiernego podlewania.