Rzeczpospolita Polska i Republika Słowacka osiągnęły porozumienie w sprawie używania i rejestracji nazw Slovensky Oštiepok i Oscypek.
Uzgodnione rozwiązanie przewiduje, że nazwy Slovensky Oštiepok i Oscypek są nazwami serów tradycyjnie wyrabianych, odpowiednio, na Słowacji i na części terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Niemniej jednak, strony słowacka i polska zgodziły się, że sery te pomimo bliskości geograficznej miejsca wytwarzania, wspólnego pochodzenia historycznego i wspólnej tradycji stanowią obecnie dwa różne produkty.
O ich odrębności decydują istotne różnice wynikające z doboru i proporcji użytych surowców, stosowanej metody produkcji oraz cech fizycznych i chemicznych produktu końcowego.
Strony polska i słowacka zgodziły się, że możliwe jest współistnienie nazw obu serów na rynku. Na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 2082/92 w sprawie świadectw o szczególnym charakterze dla produktów rolnych i środków spożywczych strona polska przekazała dotychczas Komisji Europejskiej wnioski o rejestrację następujących nazw produktów:
– Staropolski Miód Pitny “Półtorak” (Gwarantowana Tradycyjna Specjalność)
– Staropolski Miód Pitny “Dwójniak” (Gwarantowana Tradycyjna Specjalność)
– Staropolski Miód Pitny “Trójniak” (Gwarantowana Tradycyjna Specjalność)
– Staropolski Miód Pitny “Czwórniak” (Gwarantowana Tradycyjna Specjalność)
– Oscypek (Chroniona Nazwa Pochodzenia)
– Bryndza Podhalańska (Chroniona Nazwa Pochodzenia)
– Miód wrzosowy z Borów Dolnośląskich (Chronione Oznaczenie Geograficzne)
– Andruty kaliskie (Chronione Oznaczenie Geograficzne).
Źrodło: MRiRW
