Spór wokół polskiego oscypka i słowackiego oštiepoka wydaje się być zażegnany. Jeszcze w ubiegłym roku ministrowie rolnictwa Polski i Słowacji zawarli porozumienie w tej sprawie. Dziś mija ostatni dzień wnoszenia sprzeciwów do wniosku o rejestrację oscypka jako Chronionej Nazwy Pochodzenia.
Wczoraj Komisja Europejska poinformowała stronę polską, że wpłynęło do niej pismo z Ministerstwa Rolnictwa Republiki Słowackiej ws. uznania porozumienia zawartego między resortami rolnictwa Polski i Słowacji odnośnie rejestracji nazw serów górskich. 13 grudnia 2005 roku w Krakowie odbyło się spotkanie przedstawicieli polskiego Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi i Ministerstwa Rolnictwa Republiki Słowacji dotyczące możliwości rejestracji nazw serów górskich zgodnie z rozporządzeniem Rady 2081/92/EWG.
Obie strony przedstawiły swoje koncepcje rozwiązania kwestii możliwości rejestracji zarówno nazwy Oscypek, jak i nazwy Slovensky oštiepok. Uzgodniono, że choć powyższe sery mają to samo pochodzenie historyczne i wspólną tradycję (wywodzą się od serów wołoskich) to ze względu na różnice w metodzie produkcji i produkcie końcowym, które to różnice zostały odnotowane i opisane w literaturze już na początku XX wieku, Oscypek i Slovensky ośtiepok to dziś dwa inne produkty. Strony podjęły trud wyszczególnienia różnic w metodzie produkcji, które zostały przedstawione poniżej. Uznano także, że w sprawach rejestracji najwłaściwsze będzie argumentowanie przed Komisją Europejską – posługując się wyszczególnionymi różnicami – że produkty Oscypek i Slovensky oštiepok to dwa inne produkty. Strona Polska zadeklarowała, że we wniosku o rejestrację nazwy Oscypek, jako Chronionej Nazwy Pochodzenia (na podstawie art. 2.3 rozporządzenia 2081/92) znajdzie się zapis, że nazwa ta nie powinna być w żaden sposób tłumaczona.
Różnice w metodzie produkcji serów Oscypek i Slovensky oštiepok:
– W Polsce mleko owiec pochodzi wyłącznie od owiec rasy owca polska górska, . W Polsce mleko krowie (max. domieszka mleka krowiego 40 %) pochodzi wyłącznie od krów rasy polska krowa czerwona, Na Słowacji wykorzystuje się mleko krowie ale w innych proporcjach (max domieszka mleka krowiego 80 %) . W Polsce dopuszcza się wyłącznie ręczny wyrób Oscypka, . Na Słowacji 50-68% sucha masa, tłuszcz 40-47%.
– Na Słowacji nie ma etapu 2 dojrzewania (zakwaszania) na zimno, . Na Słowacji w 3 etapie temperatura jest niższa 32-35 stopni, . Na Słowacji w 11 etapie inna temperatura formowania (55-60 stopni), Nie przebija się masy szpikulcem, . Na Słowacji w 12 etapie kształt jest bardziej okrągły, W Polsce Oscypek zawsze ma kształt dwustronnego stożka ze żłobieniami, Na Słowacji oscypek ma gładszą powierzchnie, co jest efektem dodatkowego moczenia w gorącej wodzie, . W Polsce wędzenie odbywa się tylko na Bacówkach, Na Słowacji dopuszcza się wędzenie w oddzielnych pomieszczeniach, . W Polsce oscypek waży zawsze 700-900 gr. Na Słowacji może ważyć mniej: 300-800 gr.
28 grudnia 2005 r. ówczesny minister rolnictwa i rozwoju wsi Krzysztof Jurgiel wystosował pismo do słowackiego ministra rolnictwa Zsolta Simona z prośbą o akceptację porozumienia z 13 grudnia 2005 r.. Pozytywna odpowiedź została wysłana do polskiego resortu rolnictwa w dniu 11 stycznia 2006 r.
W najbliższym czasie Komisja Europejska zwróci się oficjalnie do Polski i Słowacji z prośbą o przedstawienie wyjaśnień.
Podkreślić należy, że strona polska wypełniła wszystkie zobowiązania zawarte w przedstawionym powyżej porozumieniu.
Dziś mija ostateczny termin skałdania sprzeciwów do wniosku o rejestrację oscypka jako Chronionej Nazwy Pochodzenia.
źródło:MRiRW
Opr. MS
N
