Optymalny termin siewu jęczmienia ozimego przypada we wrześniu. Możliwe są pewne przesunięcia terminu siewu, na co w znacznej mierze wpływ mają warunki pogodowe w danym roku uprawy, jak i nagromadzenie prac w gospodarstwie przypadających akurat w agrotechnicznych termiach wysiewu.
Agrotechniczny termin siewu jęczmienia ozimego w warunkach przeciętnej jesieni przypada:
- 5 – 15 września we wschodniej część kraju;
- 12 – 18 września w centralnej Polsce;
Odmiany mieszańcowe (jęczmień hybrydowy) jęczmienia ozimego wysiewa się najczęściej kilka dni później. Optymalny termin siewu przypada:
- 16 – 20 września (nie później niż do 30 września) dla wschodnia część kraju;
- 20 do 25 września w zachodniej Polsce.
Możliwe są pewne przesunięcia terminu siewu, na co w znacznej mierze wpływa nagromadzenie prac w gospodarstwie przypadających akurat w agrotechnicznych termiach wysiewu jak i warunki pogodowe w danym roku. Podczas chłodniejszych warunków jęczmień (hybrydowy) może być siany już krótko po 10 września, ale zarówno nadmierne przyspieszanie siewu, jak i jego opóźnianie niosą ze sobą negatywne skutki.
Przy wczesnym siewie wzrasta ryzyko większego porażenia chorobami, szczególnie mącznikiem prawdziwym. Z kolei przy późnym siewie zachodzi obawa, że rośliny wejdą w spoczynek zimowy niedostatecznie rozkrzewione z uwagi na skracający się dzień i wolniejsze tempo wzrostu. Decydujący wpływ na rozwój roślin mają warunki pogodowe. Przykładowo, gdy do siewu wybieramy odmiany mieszańcowe, odznaczające się intensywnym krzewieniem to w chłodniejszych warunkach siew można przeprowadzić już krótko po 10 września. Doświadczenia wskazują, że przy krótkiej jesieni wyższe plony uzyskujemy z plantacji sianych wcześnie (I dekada września). Przy długiej jesień, zalegającej pokrywie śnieżnej w czasie zimy jęczmień z terminów wczesnych plonował niżej niż wysiany później. Stąd im jesień jest cieplejsza, tym później przypada optymalny termin siewu zboża.
Zalecana norma wysiewu odmian konwencjonalnych w terminie optymalnym to średnio 270 – 330 kiełkujących ziaren/m2, odmian mieszańcowych 170 – 240 kiełkujących ziaren/m2. Przy późniejszym terminie siewu i słabszych stanowiskach obsadę zwiększa się o ok. 10 proc, a przy wcześniejszym redukuje.
