Na młodych roślinach rzepaku coraz wyraźniej widoczne są ślady żerowania szkodników. Sprawdzamy, czy progi ekonomicznej szkodliwości szkodników zostały osiągnięte.
Szkodniki nalatują na młody rzepak. Przenoszą się na plantacje z upraw gorczycy, chwastów i innych roślin krzyżowych.
W okresie wschodów szybko pojawiają się pchełki, które intensywnie żerując potrafią wręcz zjeść młode roślinki. Podobnie przy dużej liczebności gnatarz rzepakowiec, czy żarłoczne ślimaki. W zależności od roku i regionu kraju także tantniś krzyżowiaczek, mszyce, rolnice. Najbardziej dotkliwe szkody co roku czyni śmietka kapuściana – mała muchówka, której larwy uszkadzają korzenie i szyjkę korzeniową roślin rzepaku.
Konieczny jest systematyczny monitoring plantacji rzepaku na obecność szkodników. Do monitoringu wykorzystujemy żółte naczynia, które ustawiamy na polu. Sprawdzamy, czy progi ekonomicznej szkodliwości szkodników zostały osiągnięte.
Próg ekonomicznej szkodliwości jesiennych szkodników rzepaku
Chowacz galasówek 2-3 chrząszcze w żółtym naczyniu w okresie 3 dni.
Gnatarz rzepakowiec 1 larwa na 1 roślinie.
Mszyca kapuściana 2 kolonie mszyc na brzegu plantacji na 1 m2
Miniarka kapuściana nie ma oficjalnego progu ekonomicznej szkodliwości, jednak zabieg ochrony jest niezbędny jeśli uszkodzenia blaszki liściowej są powyżej 10 proc.
Pchełki 1 chrząszcz na 1 mb w rzędzie rzepaku.
Rolnice 6-8 gąsienic na 1 m2.
Ślimaki 2–3 ślimaki w pułapce (zniszczenie 5 proc. roślin) w okresie zaraz po siewie oraz w czasie wschodów (BBCH 08–11); 4 lub więcej ślimaków średnio na pułapkę (zniszczenie 10 proc. roślin w stopniu silnym lub bardzo silnym) w fazie 1–4 liści i w fazach późniejszych (BBCH 11–15).
Śmietka kapuściana 1 śmietka (muchówka) w żółtym naczyniu w okresie 3 dni.
Tantniś krzyżowiaczek 1 gąsienica na 1 roślinie.
