Ze względu na wysokie ceny nawozów należy w jeszcze większym stopniu zadbać o ich prawidłowe stosowanie, które umożliwi ich efektywne wykorzystanie przez rośliny uprawne.
Ze względu na niższą cenę najczęściej w uprawie roślin stosowane są sole potasowe, czyli chlorki potasu. Jednakże część roślin uprawnych wykazuje wrażliwość na wysoką koncentrację chloru w glebach. Do grupy tych roślin należą: tytoń, chmiel, len, konopie, ziemniak, kwiaty, warzywa, drzewa owocowe. W przypadku tych roślin zalecane jest stosownie siarczanu potasu. Jednak w przypadku konieczności stosowania nawozów chlorkowych, głownie ze względu na ich niższą cenę, należy zabieg nawożenia wykonać na co najmniej 2-3 tygodnie przed siewem, czy też sadzeniem roślin. Czas ten umożliwi wymycie szkodliwych dla tych roślin jonów chlorkowych w głębsze warstwy gleby.
Nawozy potasowe są typowymi nawozami przedsiewnymi. W glebie rozpuszczają się i dysocjują na jony potasowe oraz w zależności od grupy nawozów na jony chlorkowe i siarczanowe. Potas, mimo że ulega w glebie wiązaniu (tzw. sorpcja wymienna) może częściowo ulegać wymyciu.
Zjawisko to ma miejsce szczególnie na glebach lekkich, stąd też w przypadku takich gleb niewskazane jest stosowanie jednorazowych wysokich dawek tego składnika pokarmowego. Z kolei na glebach ciężkich, ze względu na silnie rozbudowany kompleks sorpcyjny, nawozy potasowe mogą być stosowany w wyższych dawkach, bez obawy ich wymycia w głąb profilu glebowego.
Nie jest natomiast wskazane stosowanie nawozów potasowych jednorazowo w bardzo dużych dawkach, tzn. raz na kilka lat, czyli tzw. nawożenie na zapas. Jest to szczególnie szkodliwe w przypadku uprawy roślin, u których pobieranie luksusowe potasu wpływa w dużym stopniu na pogorszenie ich parametrów jakościowych, szczególnie w odniesieniu do użytków zielonych i roślin pastewnych.
Przy wyborze nawozu potasowego należy uwzględnić nie tylko zawartość potasu, ale również jego formę chemiczną. Nawozy potasowe niskoprocentowe, ze względu na duże ilości sodu, nie powinny być stosowane na glebach ciężkich, bowiem sód wpływając peptyzująco na koloidy glebowe prowadzi do pogorszenia właściwości fizycznych gleb.
