Kukurydza, ze względu na wysoki potencjał plonowania, wykazuje bardzo duże zapotrzebowanie na składniki pokarmowe. Dziś podpowiadamy, jak nawozić kukurydzę po wschodach.
W przeliczeniu na 1t ziarna kukurydza pobiera przeciętnie (w kg): 25 azotu (N), 12 fosforu (P2O5), 28 potasu (K2O), 10 wapnia (CaO), 7,5 magnezu (MgO) i 10 siarki (SO3).
Jakie nawożenie po wschodach kukurydzy
Oczywiście po wschodach sukcesywnie wzrasta zapotrzebowanie roślin na składniki pokarmowe, największe przypada na okres intensywnego wzrostu i tworzenia plonu (kolb i nasion).
Wiosną, przed wysiewem nasion, stosowany jest na ogół w całości P i K oraz do 60 proc. N, Mg i S, pozostałą część oraz mikroelementy pogłównie, zwykle do fazy 6.-8, liścia. Ewentualnie wcześniej, przy widocznych objawach niedoboru składników, bądź prognozowanej dłuższej suszy. Składniki te można w części dostarczyć także dolistnie w postaci mocznika, siarczanu magnezu i mikroelementów.
Przy ustalaniu dawek, należy brać pod uwagę nie tylko wymagania pokarmowe i prognozowany plon, ale też przedplon, stosowany obornik lub gnojowica oraz zasobność gleby w przyswajalne składniki.
Najbardziej plonotwórczym składnikiem jest niewątpliwie azot, jednak we współdziałaniu z innymi. W miarę precyzyjną dawkę dawkę N, można ustalić na podstawie zawartości N mineralnego w glebie. Niedobór N na roślinach kukurydzy objawia się blado zieloną kolorem roślin, zwłaszcza liści, poczynając od najstarszych (dolnych). Żółkną one wzdłuż nerwu głównego, przy czym odbarwianie rozszerza się stopniowo w kierunku łodygi, w kształcie odwróconego V.
W fazie 6-8 liści nie powinno brakować azotu i innych składników
Ponieważ w tej fazie wegetacji kształtowany jest przyszły plon. Niedobór składników, zwłaszcza N w fazie 6-8 liści zmniejsza istotnie wielkość kolby, a ściślej liczbę rzędów i ziaren w rzędzie. Decyduje więc o ostatecznym plonie, nawet jeśli po tym okresie rośliny będą w dostatecznym stopniu zaopatrzone w azot i inne składniki.
Poza tym w tej fazie wegetacji górne liście tworzą z łodygą charakterystyczne lejki, w które mogą wpadać granulki nawozu i uszkadzać rośliny. W największym stopniu forma saletrzana, zaś w najmniejszym amidowa, zawarta w moczniku.
Nawozy należy wysiewać na suche rośliny, najlepiej przed spodziewanym deszczem. Dotyczy to zwłaszcza mocznika, który nie powinien być stosowany na gleby o pH powyżej 7 oraz świeżo zwapnowane, jak też w okresie suszy i wysokich temperatur. W takich warunkach glebowych i przebiegu pogody, lepsza powinna być saletra amonowa lub saletrosan (dostarczy dodatkowo S). Poza tym Mg i S w okresie wegetacji kukurydzy, można wnieść w postaci kizerytu lub doglebowej formy siarczanu magnezu.
W okresie suszy najlepszy jest RSM
Dobrym nawozem do pogłównego stosowania jest też RSM rozlewany w międzyrzędziach za pomocą węży lub rur rozlewowych. Podczas dokonywania tej czynności należy uważać, by roztwór nie był rozpryskiwany na rośliny, gdyż mogą ulec poparzeniu.
RSM, ale też inne nawozy azotowe można w ten sposób wnosić dwukrotnie w okresie wegetacji kukurydzy, zwłaszcza na lżejszych glebach oraz w okresie suszy. Pierwszą dawkę do fazy 4 liści oraz kolejną, gdy można jeszcze wejść w łan roślin i wykonać tę czynność. Dzięki temu można korygować dawkę N na podstawie intensywności zieleni.
RSM może być też wnoszony do gleby w okresie wegetacji kukurydzy, poprzez grubokroplisty oprysk, oczywiście zanim wytworzy się wspomniany wcześniej lejek, by wpadające krople nie uszkadzały roślin.
