Poniżej prezentujemy uwagi samorządu rolniczego dotyczące projektu rozporządzenia dotyczącego rzeźni o małych zdolnościach produkcyjnych.
Odnosząc się do przepisów rozporządzenia w sprawie niektórych wymagań weterynaryjnych, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, położonych na terenie gospodarstw izby rolnicze wnoszą następujące uwagi:
- Ograniczenie w § 2. ust 1) uboju zwierząt pochodzących jedynie z gospodarstwa z terenu powiatu, na którym znajduje się rzeźnia, nie ma uzasadnienia. Naszym zdaniem należałoby rozszerzyć do co najmniej powiatów ościennych.
- Wprowadzając w § 3. ograniczenia ilości zwierząt ubijanych, należałoby biorąc pod uwagę wydajność ubojową dostosować do co najmniej limitów sprzedawanego mięsa określonych w przepisach dotyczących RHD.
- Zaproponowany w projekcie limit uboju drobiu i zajęczaków w stosunku do limitów uboju innych zwierząt, naszym zdaniem jest za niski i należy go zwiększyć. Limit 25 sztuk dziennie to ok 100kg żywej wagi, a w innych kategoriach czy to trzody pow. 15 kg lub dużych sztuk bydła, koni dzienny limit to ok. 600 kg żywca.
- Przepis ust 8. w § 4 powinien być spójny z § 2. ust 1 dlatego też, proponujemy następujące brzmienie „w rzeźni rolniczej poddawane są ubojowi wyłącznie zwierzęta utrzymywane w gospodarstwie, w którym zlokalizowana jest ta rzeźnia, lub utrzymywane w gospodarstwie położonym w tym samym powiecie i powiatach ościennych, bezpośrednio po ich doprowadzeniu lub przetransportowaniu do tej rzeźni”.
Wprowadzane przepisy wychodzą naprzeciw od dawna zgłaszanym oczekiwaniom i postulatom rolników.
Umożliwienie funkcjonowania rolniczych ubojni powinno zdaniem izb rolniczych w znacznej mierze ułatwić rolnikom prowadzenie sprzedaży bezpośredniej, rolniczego handlu detalicznego czy działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej w ramach produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego.
Jednakże utworzenie i prowadzenie przez rolników takich lokalnych mini-ubojni na potrzeby prowadzonych przez rolników ww. działalności, jak również usługowo dla innych gospodarstw, będzie zależało od przyjętych szczegółowych regulacji prawnych związanych m.in. z nadzorem sanitarno-weterynaryjnym, jak również z opodatkowaniem takiej działalności.
Według Krajowej Rady Izb rolniczych w załączonym do projektu uzasadnieniu brak jest omówienia tych problemów. W związku z tym samorząd rolniczy wnosi o uregulowanie poniższych spraw związanych z prowadzeniem takich ubojni:
- prowadzenie przez rolników ww. ubojni nie powinno być związane z koniecznością założenia działalności gospodarczej, a w konsekwencji przejścia z KRUS do ZUS,
- projekt powinien wiązać się ze zmianą przepisów dotyczących kwalifikacji osób dokonujących uboju, tak aby po odbyciu szkolenia nie obowiązywała 3 miesięczna praktyka w ubojni,
- wprowadzone limity dziennego uboju zwierząt nie powinny wiązać się ze zwiększeniem opłat w cenniku weterynaryjnym za nadzór weterynaryjny oraz badanie zwierząt i mięsa w ubojniach rolniczych,
- ubojnia rolnicza powinna podlegać uproszczonej formie zatwierdzenia,
- rolnicy prowadzący ww. ubojnie nie powinni być objęci dodatkowym opodatkowaniem,
- przed wejściem w życie projektu rozporządzenia zasadnym byłoby opracowanie przez GIW ujednoliconej instrukcji według której przeprowadzane będą kontrole i odbiory rzeźni rolniczych. Miałoby to na celu zapobiec rozbieżnościom, które pojawiają się podczas interpretacji rozporządzenia przez Powiatowych Lekarzy Weterynarii.
Ponadto mając na względzie, iż proponowana w projekcie możliwość uboju własnych zwierząt w rzeźniach rolniczych ma służyć na potrzeby własnego przetwórstwa w ramach RHD czy MOL, należałoby rozważyć wprowadzenie przepisu o minimalnym procencie sztuk ubijanych pochodzących z gospodarstwa właściciela „małej rzeźni” – informuje KRIR.
Źródło: KRIR
