fbpx

Magazynowanie pofermentu

Niezależnie od sposobu wykorzystania substancji pofermentacyjnej, niezbędne jest zaplanowanie powierzchni magazynowej do przechowywania pofermentu w okresie, gdy nie można go wykorzystać. Dla pełnego bezpieczeństwa warto zapewnić możliwość zmagazynowania osadu pofermentacyjnego nawet przez 6 miesięcy.

Substancję pofermentacyjną w stanie ciekłym magazynuje się tak samo jak gnojowicę, dlatego zbiorniki/urządzenia do gnojowicy mogą być stosowane także do pofermentu. Podobnie jak w przypadku gnojowicy, w trakcie magazynowania substancji pofermentacyjnej zachodzą procesy sedymentacji tj. osadzania się zawiesin na dnie zbiornika oraz flotacji, czyli rozwarstwiania. W procesie flotacji na powierzchni magazynowanej substancji tworzy się kożuch. Dlatego często w zbiornikach na poferment stosuje się mieszadła.
Laguny
Substancja pofermentacyjna może być przechowywana poniżej poziomu gruntu, w tzw. lagunach lub w zbiornikach naziemnych. Rozwiązaniem pośrednim są tzw. slurry bagi, elastyczne zbiorniki ze specjalnej membrany, które częściowo znajdują się pod ziemią. Najtańszym rozwiązaniem na magazynowanie substancji pofermentacyjnej są otwarte (nie przykryte) laguny. Wkopuje się je w ziemi, dodatkowo otaczając wałem ziemnym, co podwyższa ściany boczne. Dno i ściany uszczelnia się i betonuje, możliwe jest też pokrycie tych powierzchni specjalną membraną, co znacznie obniża koszty. Fragmenty membrany są łączone na gorąco, tak aby zachować jej szczelność. Wadą takiego rozwiązania jest stosunkowo niska trwałość na uszkodzenia mechaniczne.
Stosowanie otwartych lagun obniża koszty inwestycji, ale nie jest najlepszym rozwiązaniem na magazynowanie substancji pofermentacyjnej. W otwartej lagunie opady atmosferyczne dostają się do zbiornika powiększając jego zawartość, w lagunie o dużej powierzchni trudno zapewnić możliwość efektywnego wymieszania magazynowanej cieczy. Dlatego użytkowanie lagun wiąże się z sedymentacją, osadzaniem na dnie zbiornika części pofermentu – co jakiś czas muszą być mechanicznie czyszczone. Kolejna wada zastosowania otwartej laguny to możliwość rozprzestrzeniania się odorów. Jeśli w substancji pofermentacyjnej znajdzie się jakaś część nie przefermentowanej biomasy – fermentacja będzie trwała dalej w zbiorniku magazynowym, co może się wiązać z emisjami odorów. Należy także zaznaczyć, że podczas magazynowania pofermentu w otwartej lagunie dochodzi do strat azotu w postacie emisji amoniaku (NH3), co zmniejsza jego wartość nawozową. Warto zauważyć, że zastosowanie zamkniętych zbiorników może być punktem przetargowym inwestora w rozmowach z lokalną społecznością obawiającą się nieprzyjemnych zapachów. Oczywiście przed emisją odorów częściowo chroni kożuch tworzący się na powierzchni magazynowanego pofermentu. W przypadku gnojowicy stosuje się też posypywanie jej cienką warstwą słomy, która także tworzy powłokę nieprzepuszczającą gazów. Natomiast jeśli chodzi o magazynowanie substancji pofermentacyjnej, to najrozsądniejszym rozwiązaniem jest zastosowanie zamkniętych lagun przykrytych membraną. W przypadku tego rozwiązania magazynowego problem mogą stanowić opady deszczu i śniegu gromadzące się na zewnętrznej warstwie membrany.
Zbiorniki żelbetowe
Wśród naziemnych zbiorników na substancję pofermentacyjną najczęściej stosuje się żelbetowe zbiorniki z prefabrykatów lub wykonane na miejscu. Są to takie same obiekty, jak komory fermentacyjne biogazowni, tylko nie wymagają stosowania ocieplenia i ogrzewania. Zbiorniki takie także mogą być otwarte, bądź zamknięte. Często stosuje się w tym przypadku lekki i stosunkowo tani dach membranowy. Dach chroni przed opadami atmosferycznymi, a także uniemożliwia emisję odorów.
W zbiornikach mogą być zamontowane mieszadła uniemożliwiające osadzanie się pofermentu na dnie i powstawanie kożucha. Mieszanie substancji pofermentacyjnej jest przydatne szczególnie bezpośrednio przed pobieraniem pofermentu ze zbiornika. Stosuje się mieszadła montowane na stałe z dedykowanymi silnikami lub podłączane do np. traktorów rolniczych (napęd WOM). Zdarzają się też mieszadła przenośne, najczęściej spięte z traktorem.
Ważnym aspektem magazynowania substancji pofermentacyjnej jest możliwość osiągnięcia pewnych dodatkowych ilości biogazu ze zbiornika na poferment, jeśli jest on gazoszczelny i wyposażony w mieszadła. W takim przypadku zbiorniki na poferment stanowią kolejne komory fermentacyjne. Oczywiście przy prawidłowo zaprojektowanej biogazowni rolniczej substancja pofermentacyjna trafia do zbiorników magazynowych w dużym stopniu przefermentowana i możliwości dalszej produkcji biogazu są ograniczone. W niektórych uzasadnionych przypadkach warto jednak rozpatrzyć możliwość dodatkowego uzysku biogazu. 
Powyżej omówiono wybrane możliwości magazynowania substancji pofermentacyjnej w stanie ciekłym. W przypadku zastosowania separacji pofermentu uzyskujemy też frakcję stałą, którą w zależności od dalszego przeznaczenia także trzeba magazynować. W przypadku przeznaczenia frakcji stałej do suszenia potrzeby magazynowe są ograniczone, ponieważ odseparowana frakcja stała może być na bieżąco suszona. Frakcję stałą o konsystencji kompostu można magazynować w hali, w której znajduje się suszarnia, albo na zewnątrz na szczelnej płycie magazynowej lub w silosie. W celu zabezpieczenia przed warunkami atmosferycznymi magazynowaną gęstwę powinno się przykryć folią.
(red., źródło: Bio Alians)
McHale - baner
Danko baner marzec 2024
Webinarium konopie - baner
POZ 2024 - baner

ZOSTAW KOMENTARZ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

Najpopularniejsze artykuły
NAJNOWSZE WIADOMOŚCI
[s4u_pp_featured_products per_row="2"]
INNE ARTYKUŁY AUTORA




ARTYKUŁY POWIĄZANE (TAG)

NAJNOWSZE KOMENTARZE

Newsletter

Zapisz się do Rolniczego Newslettera WRP.pl, aby otrzymywać informacje o tym co aktualnie najważniejsze w krajowym i zagranicznym rolnictwie.