Miniony tydzień zakończył się na Matif solidnymi wzrostami cen pszenicy, rzepaku i kukurydzy. W tym miejscu rodzi się pytanie, czy może to być zmiana trendu na wzrostowy, czy jeszcze na to za wcześnie?
Rzadko kiedy pierwszy dzień nowego tygodnia jest wyczekiwany z taką ekscytacją i nadzieją jak dzisiaj. Zaskakujące na tym poziomie zwyżki cen w piątek pobudzają wyobraźnię handlowców, a w szczególności rolników, którzy wciąż mają niesprzedany towar ze starych zbiorów. Jednak pomimo piątkowych dwucyfrowych wzrostów, ogólny bilans za miniony tydzień pozostaje ujemny. Tylko kukurydza w Chicago wyszła z minionego tygodnia na plusie.
Miniony tydzień był stosunkowo ubogi w wiadomości. W poniedziałek europejski serwis prognostyczny MARS dokonał nowych szacunków zbiorów i podał, że według obecnego stanu w Unii Europejskiej rosną nieco ponadprzeciętne zbiory pszenicy ozimej. Przy średnim plonie 5,99 t/ha średnia pięcioletnia byłaby przekroczona o 3%, a wynik z roku poprzedniego o 4%. W przypadku jęczmienia spodziewane jest 9,91 t/ha, co oznaczałoby 2% powyżej średniej. Jednak eksperci MARS zauważają, że narastająca susza na południu Europy jest coraz większym powodem do niepokoju.
Jeśli zaś chodzi o Rosję i USA to ubiegłoroczne zasiewy stosunkowo dobrze przetrwały zimę. Nawiasem mówiąc, dotyczy to również unijnego rzepaku, dla którego eksperci MARS spodziewają się plonu na poziomie 3,29 t/ha, czyli nieco mniej niż w 2022 r., ale o 6 proc. powyżej średniej pięcioletniej.
Przedłużenie umowy zbożowej, kryzys bankowy i mocniejsze euro również ciążyły rynkowi na początku tygodnia. Na rynku soi w Chicago nowe informacje o uprawach z Brazylii dały impuls do spadków.Firma konsultingowa Agroconsult podniosła prognozę o 2 mln ton do 155 mln ton.
Z kolei od poniedziałku do środy rzepak tracił bardzo mocno. W czwartek nastąpiła nieznaczna poprawa, po czym w piątek nastąpił wzrost o 20,75 euro/t dla kontraktu majowego. W końcu brakowało tylko drobnego powodu do wywołania kontr ruchu, który pociągnął za sobą również europejski handel pszenicą i kukurydzą.
Dodatkowo warto mieć na uwadze, że temat korytarza zbożowego mógł też odgrywać rolę w rozmowach między prezydentem Rosji a jego chińskim odpowiednikiem Xi Jinpingiem. Uderzające jest to, że Chiny zamówiły w ostatnich dniach duże ilości kukurydzy z USA. Chiny kupiły 2,75 mln ton metrycznych kukurydzy z USA w dniach 14-24 lutego. Od wtorku do piątku Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych zgłaszał codziennie dodatkową sprzedaż do Chin, w sumie 641 tys. ton metrycznych.
Teraz nie należy przeceniać tego faktu. W bieżącym roku gospodarczym do 16 marca Chiny kupiły w USA tylko 4,4 mln ton kukurydzy. W analogicznym okresie roku poprzedniego było to prawie 2 mln ton więcej. Jednak na szał zakupów mogą również wpłynąć obawy, że ukraiński korytarz zbożowy przez Morze Czarne zostanie zamknięty po 18 maja. Z wolumenem 5,7 mln ton z łącznej liczby 25,9 mln ton Chiny są największym beneficjentem umowy zbożowej. Kukurydza jest zdecydowanie najważniejszym towarem.
Pekin jest żywotnie zainteresowany przedłużeniem umowy zbożowej. To, czy Xi Jinping będzie w stanie skutecznie wywrzeć presję na Putina, dopiero się okaże. Doniesienia z Moskwy nadal będą wpływać na wydarzenia na giełdach w nadchodzących tygodniach. Niezależnie od faktycznych intencji Kremlowi zależy na podsycaniu niepewności, ponieważ światowe ceny pszenicy, które mocno spadły w ostatnich miesiącach, stają się także problemem dla Rosji.
Zainteresowanie Rosji wykorzystaniem wątpliwości co do korytarza zbożowego do ponownego podniesienia cen na rynku światowym oraz polityka zakupowa Chin to dwa aspekty, które wpływają na handel w Chicago i Paryżu. W tej mieszanej sytuacji nadchodzące dni sesyjne powinny przynajmniej wspierać ceny.
