Afrykański Pomór Świń znów przypomniał swojej obecności w naszym kraju. Kolejne przypadki tego groźnego wirusa dla zwierząt wykryto u dzików na terenie województwa podlaskiego i lubelskiego.
– Sto dwudziesty drugi przypadek stanowią zwłoki dzika znalezione w pobliżu miejscowości Rzędziany (gmina Tykocin, powiat białostocki, województwo podlaskie), w odległości ok. 70 km od granicy polsko – białoruskiej. Sto dwudziesty trzeci przypadek stanowi dzik odstrzelony w pobliżu miejscowości Szafranki (gmina Tykocin, powiat białostocki, województwo podlaskie), w odległości ok. 76 km od granicy polsko – białoruskiej. Sto dwudziesty czwarty przypadek stanowią zwłoki dzika znalezione w pobliżu miejscowości Lachówka Mała (gmina Zalesie, powiat bialski, województwo lubelskie), w odległości ok. 20 km od granicy polsko – białoruskiej. – informuje Główny Inspektorat Weterynarii.
Zgodnie z obowiązującymi procedurami od padłych dzików pobrano próbki do badań laboratoryjnych w ramach monitoringu tej choroby, a ich zwłoki zostały unieszkodliwione pod nadzorem właściwego powiatowego lekarza weterynarii.
Afrykański pomór świń (African Swine Fever – ASF) to groźna, wysoce zakaźna i zaraźliwa choroba wirusowa świń domowych wszystkich ras oraz dzików. Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF, w związku z czym choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia i życia.
Strategia walki z chorobą polega na zlikwidowaniu wirusa w jak najkrótszym możliwym czasie. Obejmuje ona m. in. zabicie zwierząt w ognisku choroby i utylizację ich zwłok, kontrolę przemieszczania się zwierząt, ludzi, produktów pochodzenia zwierzęcego oraz sprzętu, oczyszczanie i dezynfekcję skażonych pomieszczeń i sprzętu, prowadzenie dochodzenia epizootycznego, perlustrację mającą na celu określenie zasięgu choroby oraz utworzenie obszarów zapowietrzonych i zagrożonych.
Najczęstszą przyczyną zakażenia świń jest bezpośredni kontakt ze zwierzętami zakażonymi lub skażonymi odpadkami żywnościowymi. W przypadku obszarów o wysokim zagęszczeniu gospodarstw utrzymujących świnie, rozprzestrzenianie się wirusa między gospodarstwami byłoby stosunkowo łatwe, głównie za pośrednictwem osób odwiedzających dane gospodarstwo lub poprzez skażoną paszę, wodę czy sprzęt wykorzystywany do obsługi zwierząt.
Źródło: GIW
