Polska jest znaczącym producentem kalafiora, zarówno na świeży rynek, jak i do przetwórstwa. Średni poziom produkcji z przeznaczeniem na mrożenie oscyluje w granicach 50 tys. ton. Kalafior ma największe wymagania glebowe oraz klimatyczne ze wszystkich roślin kapustnych. Jego uprawa wiąże się z wieloma wyzwaniami, aby im sprostać, należy rozpocząć produkcję od wyboru odmiany. Przemyślana decyzja ułatwia uprawę, obniża koszty, pomaga w określeniu terminu zbioru oraz usprawnia sprzedaż.
Wysoką jakość surowca i zadowalające plony możemy osiągnąć tylko na żyznych glebach o wysokiej kulturze i odpowiedniej zasobności w składniki mineralne. Kluczową rzeczą jest również dostępność wody. Powodzenie uprawy zależy od wielu czynników, m.in. od: gleby, nawożenia, odmiany, jakości rozsady oraz warunków atmosferycznych. Uprawa kalafiorów, zwłaszcza latem, zależy w bardzo dużym stopniu od cech odmiany. Często spotykanym błędem jest uprawa odmian jesiennych w okresie lata. Róże kalafiorów wiążą się w temperaturze ok. 14-16oC. Kiedy wystąpią wysokie temperatury po zawiązaniu się róż, następuje przyspieszenie wegetacji kosztem plonu i jakości. Z kolei gdy wysokie średnie dobowe temperatury utrzymują się powyżej 20oC, wówczas rośliny wytwarzają nowe liście, a nie wiążą róży. Zawiązywanie się róż następuje dopiero kilka – kilkanaście dni po zakończeniu fali upałów.
Przy planowaniu produkcji należy wybierać na zbiory w miesiącach letnich typowe odmiany, które przystosowane są do wiązania róż w wysokich temperaturach i dodatkowo – po zawiązaniu się róż w okresie letnim – nie występuje u nich przyspieszenie wegetacji, jak to bywa przy odmianach jesiennych sadzonych latem. Typowe odmiany letnie, takie jak Amerigo F1 czy Lecanu F1, charakteryzują się mocnym i rozbudowanym systemem korzeniowym przy średniej długości liści. Stosunek powierzchni liści do powierzchni systemu korzeniowego jest o wiele korzystniejszy niż w przypadku typowych odmian jesiennych. Duża powierzchnia korzeni przypadająca na część nadziemną sprawia, iż rośliny radzą sobie doskonale w warunkach niskiej wilgotności i wysokiej temperatury. Na liściach dodatkowo znajduje się gruba warstwa nalotu woskowego, która odbija promienie słoneczne i ogranicza parowanie. Nalot woskowy wpływa również na większą zdrowotność roślin oraz mniejsze porażenie przez szkodniki – zwłaszcza mszyce, które są bardzo trudne do zwalczenia latem. Blaszka liściowa jest pełna i rozpoczyna się od początku liścia, a światło odbijające się od gleby czy chwastów nie wnika do wnętrza róży. Odmiany o niepełnej blaszce liściowej mają tendencje do zielenienia głąbików, co nie występuje w różach odmian Lecanu F1 i Amerigo F1. Liście są bardzo mocno pofałdowane, nawet podczas suszy nie rozkładają się na boki, lecz dobrze osłaniają różę. Amerigo oraz Lecanu charakteryzują się dużą liczbą liści okrywających różę bez tendencji do zasychania. Rośliny tych odmian nawet podczas suchej, upalnej i wietrznej pogody nie mają problemów z pobieraniem wapnia. Aby uzyskać wysokie plony kalafiorów latem, Amerigo i Lecanu należy sadzić w zagęszczeniu 30-33 tys./ha. Dodatkową zaletą tych odmian jest odporność na omszenia. Surowiec do przemysłu uzyskiwany z tych odmian charakteryzuje się kalibrażem różyczki 3-5 cm i jednolitą, śnieżnobiałą barwą.
Jesień to okres łatwiejszy do uprawy kalafiorów ze względu na warunki pogodowe. Dni stają się krótsze, słońce operuje pod mniejszym kątem, temperatura spada, wzrasta wilgotność. Do uprawy jesiennej wybieramy odmiany w zależności od ich późniejszego przeznaczenia. Korlanu F1 i Cadillac F1 są to odmiany uniwersalne, nadają się na zaopatrzenie przemysłu oraz do sprzedaży na świeżym rynku. Optymalnymi okresami do nasadzeń w przypadku Korlanu jest termin pomiędzy 25 czerwca a 10 lipca, Cadillac ze względu na długi okres wegetacji nie powinien być sadzony później niż 25-27 czerwca. Korlanu i Cadillac bardzo dobrze uzupełniają się przy terminie sadzenia w końcu czerwca. Pierwszy zbiór Korlanu następuje po połowie lub w końcu września, z kolei Cadillaca zbieramy w połowie października. Cadillac ma podwojoną liczbę liści okrywających różę, co czyni tę odmianę bardzo odporną na chwilowe spadki temperatury – nawet do -6oC. Korlanu, ze względu na szybszy wzrost, wymaga do uzyskania odpowiedniej masy róży wyższych dawek potasu – o ok. 10-20%. Cadillac natomiast, aby mógł pokazać swój wysoki potencjał plonotwórczy, ze względu na długi okres wegetacji 90-100 dni, wymaga podzielenia nawożenia azotowego – 2/3 przed sadzeniem, a 1/3 w postaci saletry wapniowej pogłównie, po 4-5 tygodniach od sadzenia. Cadillac charakteryzuje się niespotykanym kryciem, ze względu na podwojoną liczbę długich liści okrywających różę. Większa liczba młodych liści wymaga dodatkowego, 2-3-krotnego, nawożenia wapniem podczas standardowych zabiegów związanych z ochroną. Zarówno Korlanu, jak i Cadillac, spełniają najwyższe wymagania świeżego rynku oraz przemysłu przetwórczego. Róże są kuliste i gładkie. Zalecana gęstość nasadzeń to ok. 30 tys./ha.
Oprócz odmian o uniwersalnym przeznaczeniu na rynku znajdują się odmiany typowe dla przemysłu przetwórczego. Jesienne odmiany tylko do mrożenia to Karnabit F1 i Alhambra F1. Obie pozycje charakteryzują się bardzo dużą siłą wzrostu – długie liście i duże róże z wyraźnym zaznaczeniem gruzełkowatej budowy. Duża siła wzrostu sprawia, iż odmianę Karnabit sadzimy w zagęszczeniu 25-27 tys./ha a Alhambrę w zagęszczeniu 27-30 tys./ha. Zaletą obu odmian jest wysoki plon różyczki oraz łatwość obróbki i wysoki uzysk. Najważniejszą rzeczą, która decyduje o powodzeniu uprawy tych odmian jest termin sadzenia – od 25 czerwca do 10 lipca. Przy sadzeniu w końcu czerwca zbieramy Karnabita i Alhambrę w końcu września, a przy sadzeniach po 5 lipca zbiory wypadają w październiku. Niewątpliwie największym krokiem w hodowli kalafiorów okazały się w ostatnim czasie odmiany z wysoką odpornością na kiłę kapustnych (HR). Najbardziej znaną i cenioną odmianą jest Clapton F1, który znalazł uznanie w uprawach letnich i jesiennych, zarówno na świeży rynek, jak i dla przemysłu. Clapton F1, oprócz wysokiej odporności na kiłę kapustnych, cechuje się najwyższą jakością róży: śnieżnobiały kolor, brak omszeń, duży ciężar, odporność na warunki stresowe oraz wysoki plon. W obecnym czasie nakłady na produkcję są na bardzo wysokim poziomie i dlatego wielu producentów, aby zabezpieczyć swoje plony wybiera Claptona. Ryzyko porażenia plantacji kiłą w rejonach o intensywnej uprawie kapustnych wzrasta z roku na rok. Na rynku pojawia się wiele propozycji, które mają zabezpieczać przed kiłą kapustnych, jednak tylko uprawa odmian odpornych daje największą skuteczność.
